باشاق
Ottoman Turkish
Etymology
From باش (baş, “head”) + ـاق (-ak, noun and adjective diminutive suffix).
Noun
باشاق • (başak)
- (botany) ear of corn, spike
- (in harvesting) fallen or left behind ear of corn in a field
- small, straggling bunch of grapes or dates left on the tree after the fruit is gathered
Derived terms
- باشاقجی (başakcı, “gleaner”)
- باشاقسز (başaksız, “earless, spikeless”)
- باشاقلو (başaklı, “eared; with gleanings left”)
- باشاكلنمق (başaklanmak, “to come into ear, to ear”)
Descendants
- Turkish: başak
Further reading
- Kélékian, Diran (1911), “باشاق”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 239
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Spica”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1583
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “باشاق”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, columns 663–664
- Nişanyan, Sevan (2002–), “başak”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “باشاق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 325