اوغلان
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Proto-Turkic *oglan (“children”) and thus related to اوغل (oğul, “son”); cognate with Azerbaijani oğlan, Bashkir улан (ulan), Crimean Tatar oğlan, Kazakh ұлан (ūlan), Tatar олан (olan), Turkmen oglan and Uzbek oʻgʻlon.
Noun
اوغلان • (oğlan)
- boy, lad, youth, a young male
- Synonyms: پسر (pıser), غلام (ğulam)
- knave, jack in playing cards
- Synonyms: باجاق (bacak), فانتی (fanti)
Coordinate terms
| Playing cards in Ottoman Turkish · اسقامبیل (iskambil) (layout · text) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |  |  |  |  |  |  |
| بك (bey), برلی (birli) | ایكیلی (ikili) | اوچلی (üçlü) | درتلی (dörtlü) | بشلی (beşli) | آلتیلی (altılı) | یدیلی (yedili) |
 |  |  |  |  |  |  |
| سكزلی (sekizli) | طقوزلی (dokuzlu) | اونلی (onlu) | باجاق (bacak), اوغلان (oğlan), فانتی (fanti) | قیز (kız) | پاپاز (papaz) | |
Derived terms
- آت اوغلانی (at oğlanı, “groom”)
- اوغلانجق (oğlancık, “little boy”)
- اوغلانجی (oğlancı, “pederast”)
- اوغلان یتاغی (oğlan yatağı, “womb”)
Descendants
- Turkish: oğlan
- → Armenian: օղլան (ōłlan)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “oğlan”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3591
- Kélékian, Diran (1911), “اوغلان”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 192
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Puer”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1400
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “اوغلان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 524
- Nişanyan, Sevan (2002–), “oğlan”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “اوغلان”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 257