انقاض
Ottoman Turkish
Etymology
From Arabic أَنْقَاض (ʾanqāḍ), plural of نَقْض (naqḍ), verbal noun of نَقَضَ (naqaḍa, “to break, demolish”).
Noun
انقاض • (enkaz)
- ruins, rubble, debris; wreckage
Descendants
- Turkish: enkaz
References
- Nişanyan, Sevan (2002–), “enkaz”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “انقاض”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 226
- The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, 2013, →ISBN