انتحال
Arabic
Noun
اِنْتِحَال • (intiḥāl) m
- verbal noun of اِنْتَحَلَ (intaḥala) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِنْتِحَال (intiḥāl)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِنْتِحَال intiḥāl | الِانْتِحَال al-intiḥāl | اِنْتِحَال intiḥāl |
Nominative | اِنْتِحَالٌ intiḥālun | الِانْتِحَالُ al-intiḥālu | اِنْتِحَالُ intiḥālu |
Accusative | اِنْتِحَالًا intiḥālan | الِانْتِحَالَ al-intiḥāla | اِنْتِحَالَ intiḥāla |
Genitive | اِنْتِحَالٍ intiḥālin | الِانْتِحَالِ al-intiḥāli | اِنْتِحَالِ intiḥāli |