اعتراف کردن
Persian
Verb
اعتراف کردن • (e'terâf kardan)
- to confess
Conjugation
conjugation of اعتراف کردن (e'terâf kardán) (literary Iranian Persian)
اعتراف کردن (e'terâf kardán) | infinitive بن واژه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
اعتراف کرد (e'terâf kard) | past stem بن ماضی | اعتراف کن (e'terâf kon) | present stem بن مضارع | ||||||
اعتراف کرده (e'terâf kardé) | past participle | اعتراف کننده (e'terâf konandé) | present participle | ||||||
indicative | |||||||||
اعتراف کردیم (e'terâf kárdim) | ما | اعتراف کردم (e'terâf kárdam) | من | past گذشته ساده | اعتراف کنیم (e'terâf kónim) | ما | اعتراف کنم (e'terâf kónam) | من | aorist حال ساده |
اعتراف کردید (e'terâf kárdid) | شما | اعتراف کردی (e'terâf kárdi) | تو | اعتراف کنید (e'terâf kónid) | شما | اعتراف کنی (e'terâf kóni) | تو | ||
اعتراف کردند (e'terâf kárdand) | آنها | اعتراف کرد (e'terâf kard) | وی | اعتراف کنند (e'terâf kónand) | آنها | اعتراف کند (e'terâf kónad) | وی | ||
اعتراف میکردیم (e'terâf mí-kardim) | ما | اعتراف میکردم (e'terâf mí-kardam) | من | past (imperfect) گذشته استمراری | اعتراف میکنیم (e'terâf mí-konim) | ما | اعتراف میکنم (e'terâf mí-konam) | من | present (imperfect) حال استمراری |
اعتراف میکردید (e'terâf mí-kardid) | شما | اعتراف میکردی (e'terâf mí-kardi) | تو | اعتراف میکنید (e'terâf mí-konid) | شما | اعتراف میکنی (e'terâf mí-koni) | تو | ||
اعتراف میکردند (e'terâf mí-kardand) | آنها | اعتراف میکرد (e'terâf mí-kard) | وی | اعتراف میکنند (e'terâf mí-konand) | آنها | اعتراف میکند (e'terâf mí-konad) | وی | ||
داشتیم اعتراف میکردیم (dấštim e'terâf mí-kardim) | ما | داشتم اعتراف میکردم (dấštam e'terâf mí-kardam) | من | past progressive گذشته مستمر | داریم اعتراف میکنیم (dấrim e'terâf mí-konim) | ما | دارم اعتراف میکنم (dấram e'terâf mí-konam) | من | present progressive حال مستمر |
داشتید اعتراف میکردید (dấštid e'terâf mí-kardid) | شما | داشتی اعتراف میکردی (dấšti e'terâf mí-kardi) | تو | دارید اعتراف میکنید (dấrid e'terâf mí-konid) | شما | داری اعتراف میکنی (dấri e'terâf mí-koni) | تو | ||
داشتند اعتراف میکردند (dấštand e'terâf mí-kardand) | آنها | داشت اعتراف میکرد (dâšt e'terâf mí-kard) | وی | دارند اعتراف میکنند (dấrand e'terâf mí-konand) | آنها | دارد اعتراف میکند (dấrad e'terâf mí-konad) | وی | ||
اعتراف کردهایم (e'terâf kardé-im) | ما | اعتراف کردهام (e'terâf kardé-am) | من | present perfect حال کامل | اعتراف کرده بودیم (e'terâf kardé búdim) | ما | اعتراف کرده بودم (e'terâf kardé búdam) | من | pluperfect گذشته کامل |
اعتراف کردهاید (e'terâf kardé-id) | شما | اعتراف کردهای (e'terâf kardé-i) | تو | اعتراف کرده بودید (e'terâf kardé búdid) | شما | اعتراف کرده بودی (e'terâf kardé búdi) | تو | ||
اعتراف کردهاند (e'terâf kardé-and) | آنها | اعتراف کرده است (e'terâf kardé ast) | وی | اعتراف کرده بودند (e'terâf kardé búdand) | آنها | اعتراف کرده بود (e'terâf kardé bud) | وی | ||
اعتراف خواهیم کرد (e'terâf xâhím kard) | ما | اعتراف خواهم کرد (e'terâf xâhám kard) | من | future آینده | |||||
اعتراف خواهید کرد (e'terâf xâhíd kard) | شما | اعتراف خواهی کرد (e'terâf xâhí kard) | تو | ||||||
اعتراف خواهند کرد (e'terâf xâhánd kard) | آنها | اعتراف خواهد کرد (e'terâf xâhád kard) | وی | ||||||
subjunctive | |||||||||
اعتراف کرده باشیم (e'terâf kardé bấšim) | ما | اعتراف کرده باشم (e'terâf kardé bấšam) | من | past گذشته التزامی | اعتراف بکنیم (e'terâf békonim) | ما | اعتراف بکنم (e'terâf békonam) | من | present حال التزامی |
اعتراف کرده باشید (e'terâf kardé bấšid) | شما | اعتراف کرده باشی (e'terâf kardé bấši) | تو | اعتراف بکنید (e'terâf békonid) | شما | اعتراف بکنی (e'terâf békoni) | تو | ||
اعتراف کرده باشند (e'terâf kardé bấšand) | آنها | اعتراف کرده باشد (e'terâf kardé bấšad) | وی | اعتراف بکنند (e'terâf békonand) | آنها | اعتراف بکند (e'terâf békonad) | وی | ||
اعتراف بکنید (e'terâf békonid) | شما | اعتراف بکن (e'terâf békon) | تو | imperative دستوری |
conjugation of اعتراف کردن (e'terâf kardán) (colloquial Tehrani)
اعتراف کردن (e'terâf kardán) | infinitive | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
اعتراف کرد (e'terâf kard) | past stem | اعتراف کن (e'terâf kon) | present stem | ||||||
اعتراف کرده (e'terâf kardé) | past participle | اعتراف کننده (e'terâf konandé) | present participle | ||||||
indicative | |||||||||
اعتراف کردیم (e'terâf kárdim) | ما | اعتراف کردم (e'terâf kárdam) | من | past | اعتراف کنیم (e'terâf kónim) | ما | اعتراف کنم (e'terâf kónam) | من | aorist |
اعتراف کردین (e'terâf kárdin) | شما | اعتراف کردی (e'terâf kárdi) | تو | اعتراف کنین (e'terâf kónin) | شما | اعتراف کنی (e'terâf kóni) | تو | ||
اعتراف کردن (e'terâf kárdan) | اونها | اعتراف کرد (e'terâf kárd) | اون | اعتراف کنن (e'terâf kónan) | اونها | اعتراف کنه (e'terâf kóne) | اون | ||
اعتراف میکردیم (e'terâf mí-kardim) | ما | اعتراف میکردم (e'terâf mí-kardam) | من | past (imperfect) | اعتراف میکنیم (e'terâf mí-konim) | ما | اعتراف میکنم (e'terâf mí-konam) | من | present (imperfect) |
اعتراف میکردین (e'terâf mí-kardin) | شما | اعتراف میکردی (e'terâf mí-kardi) | تو | اعتراف میکنین (e'terâf mí-konin) | شما | اعتراف میکنی (e'terâf mí-koni) | تو | ||
اعتراف میکردن (e'terâf mí-kardan) | اونها | اعتراف میکرد (e'terâf mí-kard) | اون | اعتراف میکنن (e'terâf mí-konan) | اونها | اعتراف میکنه (e'terâf mí-kone) | اون | ||
داشتیم اعتراف میکردیم (dấštim e'terâf mí-kardim) | ما | داشتم اعتراف میکردم (dấštam e'terâf mí-kardam) | من | past progressive | داریم اعتراف میکنیم (dấrim e'terâf mí-konim) | ما | دارم اعتراف میکنم (dấram e'terâf mí-konam) | من | present progressive |
داشتین اعتراف میکردین (dấštin e'terâf mí-kardin) | شما | داشتی اعتراف میکردی (dấšti e'terâf mí-kardi) | تو | دارین اعتراف میکنین (dấrin e'terâf mí-konin) | شما | داری اعتراف میکنی (dấri e'terâf mí-koni) | تو | ||
داشتن اعتراف میکردن (dấštan e'terâf mí-kardan) | اونها | داشت اعتراف میکرد (dấšt e'terâf mí-kard) | اون | دارن اعتراف میکنن (dấran e'terâf mí-konan) | اونها | داره اعتراف میکنه (dấre e'terâf mí-kone) | اون | ||
اعتراف کردهایم (e'terâf kardím) | ما | اعتراف کردهام (e'terâf kardám) | من | present perfect | اعتراف کرده بودیم (e'terâf kardé búdim) | ما | اعتراف کرده بودم (e'terâf kardé búdam) | من | pluperfect |
اعتراف کردهاین (e'terâf kardín) | شما | اعتراف کردهای (e'terâf kardí) | تو | اعتراف کرده بودین (e'terâf kardé búdin) | شما | اعتراف کرده بودی (e'terâf kardé búdi) | تو | ||
اعتراف کردهان (e'terâf kardán) | اونها | اعتراف کرده (e'terâf kardé) | اون | اعتراف کرده بودن (e'terâf kardé búdan) | اونها | اعتراف کرده بود (e'terâf kardé bud) | اون | ||
subjunctive | |||||||||
اعتراف کرده باشیم (e'terâf kardé bấšim) | ما | اعتراف کرده باشم (e'terâf kardé bấšam) | من | past | اعتراف بکنیم (e'terâf bókonim) | ما | اعتراف بکنم (e'terâf bókonam) | من | present |
اعتراف کرده باشین (e'terâf kardé bấšin) | شما | اعتراف کرده باشی (e'terâf kardé bấši) | تو | اعتراف بکنین (e'terâf bókonin) | شما | اعتراف بکنی (e'terâf bókoni) | تو | ||
اعتراف کرده باشن (e'terâf kardé bấšan) | اونها | اعتراف کرده باشه (e'terâf kardé bấše) | اون | اعتراف بکنن (e'terâf bókonan) | اونها | اعتراف بکنه (e'terâf bókone) | اون | ||
اعتراف بکنین (e'terâf bókonin) | شما | اعتراف بکن (e'terâf bókon) | تو | imperative |