اضطرب
See also: أضطرب and اضطرت
Arabic
Etymology
From the root ض ر ب (ḍ-r-b).
Verb
اِضْطَرَبَ • (iḍṭaraba) VIII, non-past يَضْطَرِبُ (yaḍṭaribu)
- to be in a state of emotional or psychological distress, unrest, etc; to be disturbed, to be confounded, to be flustered, to be ill at ease
Conjugation
Conjugation of
اِضْطَرَبَ
(form-VIII sound)verbal noun الْمَصْدَر | اِضْطِرَاب iḍṭirāb | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | مُضْطَرِب muḍṭarib | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | اِضْطَرَبْتُ iḍṭarabtu | اِضْطَرَبْتَ iḍṭarabta | اِضْطَرَبَ iḍṭaraba | اِضْطَرَبْتُمَا iḍṭarabtumā | اِضْطَرَبَا iḍṭarabā | اِضْطَرَبْنَا iḍṭarabnā | اِضْطَرَبْتُمْ iḍṭarabtum | اِضْطَرَبُوا iḍṭarabū | |||
f | اِضْطَرَبْتِ iḍṭarabti | اِضْطَرَبَتْ iḍṭarabat | اِضْطَرَبَتَا iḍṭarabatā | اِضْطَرَبْتُنَّ iḍṭarabtunna | اِضْطَرَبْنَ iḍṭarabna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | أَضْطَرِبُ ʾaḍṭaribu | تَضْطَرِبُ taḍṭaribu | يَضْطَرِبُ yaḍṭaribu | تَضْطَرِبَانِ taḍṭaribāni | يَضْطَرِبَانِ yaḍṭaribāni | نَضْطَرِبُ naḍṭaribu | تَضْطَرِبُونَ taḍṭaribūna | يَضْطَرِبُونَ yaḍṭaribūna | |||
f | تَضْطَرِبِينَ taḍṭaribīna | تَضْطَرِبُ taḍṭaribu | تَضْطَرِبَانِ taḍṭaribāni | تَضْطَرِبْنَ taḍṭaribna | يَضْطَرِبْنَ yaḍṭaribna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أَضْطَرِبَ ʾaḍṭariba | تَضْطَرِبَ taḍṭariba | يَضْطَرِبَ yaḍṭariba | تَضْطَرِبَا taḍṭaribā | يَضْطَرِبَا yaḍṭaribā | نَضْطَرِبَ naḍṭariba | تَضْطَرِبُوا taḍṭaribū | يَضْطَرِبُوا yaḍṭaribū | |||
f | تَضْطَرِبِي taḍṭaribī | تَضْطَرِبَ taḍṭariba | تَضْطَرِبَا taḍṭaribā | تَضْطَرِبْنَ taḍṭaribna | يَضْطَرِبْنَ yaḍṭaribna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أَضْطَرِبْ ʾaḍṭarib | تَضْطَرِبْ taḍṭarib | يَضْطَرِبْ yaḍṭarib | تَضْطَرِبَا taḍṭaribā | يَضْطَرِبَا yaḍṭaribā | نَضْطَرِبْ naḍṭarib | تَضْطَرِبُوا taḍṭaribū | يَضْطَرِبُوا yaḍṭaribū | |||
f | تَضْطَرِبِي taḍṭaribī | تَضْطَرِبْ taḍṭarib | تَضْطَرِبَا taḍṭaribā | تَضْطَرِبْنَ taḍṭaribna | يَضْطَرِبْنَ yaḍṭaribna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | اِضْطَرِبْ iḍṭarib | اِضْطَرِبَا iḍṭaribā | اِضْطَرِبُوا iḍṭaribū | ||||||||
f | اِضْطَرِبِي iḍṭaribī | اِضْطَرِبْنَ iḍṭaribna |