belirteç
Turkish
Noun
belirteç (definite accusative belirteci, plural belirteçler)
- adverb (lexical category)
Declension
| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | belirteç | |
| Definite accusative | belirteci | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | belirteç | belirteçler |
| Definite accusative | belirteci | belirteçleri |
| Dative | belirtece | belirteçlere |
| Locative | belirteçte | belirteçlerde |
| Ablative | belirteçten | belirteçlerden |
| Genitive | belirtecin | belirteçlerin |
Synonyms
- zarf