ارتياع
Arabic
Pronunciation
- IPA(key): /ir.ti.jaːʕ/
Noun
اِرْتِيَاع • (irtiyāʿ) m
- verbal noun of اِرْتَاعَ (irtāʿa) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِرْتِيَاع (irtiyāʿ)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِرْتِيَاع irtiyāʿ | الِارْتِيَاع al-irtiyāʿ | اِرْتِيَاع irtiyāʿ |
Nominative | اِرْتِيَاعٌ irtiyāʿun | الِارْتِيَاعُ al-irtiyāʿu | اِرْتِيَاعُ irtiyāʿu |
Accusative | اِرْتِيَاعًا irtiyāʿan | الِارْتِيَاعَ al-irtiyāʿa | اِرْتِيَاعَ irtiyāʿa |
Genitive | اِرْتِيَاعٍ irtiyāʿin | الِارْتِيَاعِ al-irtiyāʿi | اِرْتِيَاعِ irtiyāʿi |