احتراب
Arabic
Noun
اِحْتِرَاب • (iḥtirāb) m
- verbal noun of اِحْتَرَبَ (iḥtaraba) (form VIII)
Declension
Declension of noun اِحْتِرَاب (iḥtirāb)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | اِحْتِرَاب iḥtirāb | الِاحْتِرَاب al-iḥtirāb | اِحْتِرَاب iḥtirāb |
Nominative | اِحْتِرَابٌ iḥtirābun | الِاحْتِرَابُ al-iḥtirābu | اِحْتِرَابُ iḥtirābu |
Accusative | اِحْتِرَابًا iḥtirāban | الِاحْتِرَابَ al-iḥtirāba | اِحْتِرَابَ iḥtirāba |
Genitive | اِحْتِرَابٍ iḥtirābin | الِاحْتِرَابِ al-iḥtirābi | اِحْتِرَابِ iḥtirābi |