اباحي

اباحي

Arabic

Etymology

From the root ب و ح‎ (b-w-ḥ).

Adjective

إِبَاحِيّ • (ʾibāḥiyy) (feminine إِبَاحِيَّة‎ (ʾibāḥiyya))

1. licentious
2. pornographic

Declension

Declension of adjective إِبَاحِيّ‎ (ʾibāḥiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	إِبَاحِي‎ ʾibāḥī	الْإِبَاحِي‎ al-ʾibāḥī	إِبَاحِيَّة‎ ʾibāḥiyya	الْإِبَاحِيَّة‎ al-ʾibāḥiyya
Nominative	إِبَاحِيٌّ‎ ʾibāḥiyyun	الْإِبَاحِيُّ‎ al-ʾibāḥiyyu	إِبَاحِيَّةٌ‎ ʾibāḥiyyatun	الْإِبَاحِيَّةُ‎ al-ʾibāḥiyyatu
Accusative	إِبَاحِيًّا‎ ʾibāḥiyyan	الْإِبَاحِيَّ‎ al-ʾibāḥiyya	إِبَاحِيَّةً‎ ʾibāḥiyyatan	الْإِبَاحِيَّةَ‎ al-ʾibāḥiyyata
Genitive	إِبَاحِيٍّ‎ ʾibāḥiyyin	الْإِبَاحِيِّ‎ al-ʾibāḥiyyi	إِبَاحِيَّةٍ‎ ʾibāḥiyyatin	الْإِبَاحِيَّةِ‎ al-ʾibāḥiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	إِبَاحِيَّيْن‎ ʾibāḥiyyayn	الْإِبَاحِيَّيْن‎ al-ʾibāḥiyyayn	إِبَاحِيَّتَيْن‎ ʾibāḥiyyatayn	الْإِبَاحِيَّتَيْن‎ al-ʾibāḥiyyatayn
Nominative	إِبَاحِيَّانِ‎ ʾibāḥiyyāni	الْإِبَاحِيَّانِ‎ al-ʾibāḥiyyāni	إِبَاحِيَّتَانِ‎ ʾibāḥiyyatāni	الْإِبَاحِيَّتَانِ‎ al-ʾibāḥiyyatāni
Accusative	إِبَاحِيَّيْنِ‎ ʾibāḥiyyayni	الْإِبَاحِيَّيْنِ‎ al-ʾibāḥiyyayni	إِبَاحِيَّتَيْنِ‎ ʾibāḥiyyatayni	الْإِبَاحِيَّتَيْنِ‎ al-ʾibāḥiyyatayni
Genitive	إِبَاحِيَّيْنِ‎ ʾibāḥiyyayni	الْإِبَاحِيَّيْنِ‎ al-ʾibāḥiyyayni	إِبَاحِيَّتَيْنِ‎ ʾibāḥiyyatayni	الْإِبَاحِيَّتَيْنِ‎ al-ʾibāḥiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	plural unknown		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	? ?	? ?	إِبَاحِيَّات‎ ʾibāḥiyyāt	الْإِبَاحِيَّات‎ al-ʾibāḥiyyāt
Nominative	? ?	? ?	إِبَاحِيَّاتٌ‎ ʾibāḥiyyātun	الْإِبَاحِيَّاتُ‎ al-ʾibāḥiyyātu
Accusative	? ?	? ?	إِبَاحِيَّاتٍ‎ ʾibāḥiyyātin	الْإِبَاحِيَّاتِ‎ al-ʾibāḥiyyāti
Genitive	? ?	? ?	إِبَاحِيَّاتٍ‎ ʾibāḥiyyātin	الْإِبَاحِيَّاتِ‎ al-ʾibāḥiyyāti