إيثار
See also: إيتار
Arabic
Noun
إِيثَار • (ʾīṯār) m
- verbal noun of آثَرَ (ʾāṯara) (form IV)
- selflessness
Declension
Declension of noun إِيثَار (ʾīṯār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِيثَار ʾīṯār | الْإِيثَار al-ʾīṯār | إِيثَار ʾīṯār |
Nominative | إِيثَارٌ ʾīṯārun | الْإِيثَارُ al-ʾīṯāru | إِيثَارُ ʾīṯāru |
Accusative | إِيثَارًا ʾīṯāran | الْإِيثَارَ al-ʾīṯāra | إِيثَارَ ʾīṯāra |
Genitive | إِيثَارٍ ʾīṯārin | الْإِيثَارِ al-ʾīṯāri | إِيثَارِ ʾīṯāri |
Proper noun
إِيثَار • (ʾīṯār) f
- A female given name
Declension
Declension of noun إِيثَار (ʾīṯār)
Singular | basic singular diptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | — | إِيثَار ʾīṯār | — |
Nominative | — | إِيثَارُ ʾīṯāru | — |
Accusative | — | إِيثَارَ ʾīṯāra | — |
Genitive | — | إِيثَارَ ʾīṯāra | — |