إنسان
See also: انسان, أنشأن, and انشأن
Arabic
Etymology
Has the form of a verbal noun , as if from أَنِسَ (ʾanisa, “to sense (visually or auditorily)”), from the root ء ن س (ʾ-n-s), inherited from Proto-Semitic *ʔināš- (“man, person”).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔin.saːn/
Noun
إِنْسَان • (ʾinsān) m (plural أَنَاسِيّ (ʾanāsiyy))
- human
- Synonym: بَشَر (bašar)
Declension
Declension of noun إِنْسَان (ʾinsān)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِنْسَان ʾinsān | الْإِنْسَان al-ʾinsān | إِنْسَان ʾinsān |
Nominative | إِنْسَانٌ ʾinsānun | الْإِنْسَانُ al-ʾinsānu | إِنْسَانُ ʾinsānu |
Accusative | إِنْسَانًا ʾinsānan | الْإِنْسَانَ al-ʾinsāna | إِنْسَانَ ʾinsāna |
Genitive | إِنْسَانٍ ʾinsānin | الْإِنْسَانِ al-ʾinsāni | إِنْسَانِ ʾinsāni |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | إِنْسَانَيْن ʾinsānayn | الْإِنْسَانَيْن al-ʾinsānayn | إِنْسَانَيْ ʾinsānay |
Nominative | إِنْسَانَانِ ʾinsānāni | الْإِنْسَانَانِ al-ʾinsānāni | إِنْسَانَا ʾinsānā |
Accusative | إِنْسَانَيْنِ ʾinsānayni | الْإِنْسَانَيْنِ al-ʾinsānayni | إِنْسَانَيْ ʾinsānay |
Genitive | إِنْسَانَيْنِ ʾinsānayni | الْإِنْسَانَيْنِ al-ʾinsānayni | إِنْسَانَيْ ʾinsānay |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أَنَاسِي ʾanāsī | الْأَنَاسِي al-ʾanāsī | أَنَاسِي ʾanāsī |
Nominative | أَنَاسِيُّ ʾanāsiyyu | الْأَنَاسِيُّ al-ʾanāsiyyu | أَنَاسِيُّ ʾanāsiyyu |
Accusative | أَنَاسِيَّ ʾanāsiyya | الْأَنَاسِيَّ al-ʾanāsiyya | أَنَاسِيَّ ʾanāsiyya |
Genitive | أَنَاسِيَّ ʾanāsiyya | الْأَنَاسِيِّ al-ʾanāsiyyi | أَنَاسِيِّ ʾanāsiyyi |
Related terms
- إِنْس (ʾins)
Descendants
- → Armenian: ինսան (insan)
- → Azerbaijani: insan
- → Bashkir: инсан (insan)
- → Bengali: ইনসান (insan)
- → Kyrgyz: инсан (insan)
- → Malay: insan / انسان
- Ottoman Turkish: انسان (insan)
- Turkish: insan
- → Laz: ინსანი (insani)
- Turkish: insan
- → Persian: انسان (ensân)
- → Hindustani:
- Hindi: इंसान (insān)
- Urdu: انسان (insān)
- → Hindustani:
- → Tajik: инсон (inson)
- → Tatar: инсан (insan)
- → Turkmen: ynsan
- → Urdu: انسان (insān)
- → Uyghur: ئىنسان (insan)
- → Uzbek: inson
References
- Wehr, Hans (1979), “ءنس”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
Moroccan Arabic
Etymology
From Arabic إِنْسَان (ʾinsān).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔin.saːn/
Noun
إنسان • (ʔinsān) m (plural ناس (nās), feminine إنسانة (ʔinsāna))
- human being, person
- Synonym: بنادم (bnādim, bnādam)
South Levantine Arabic
Etymology
From Arabic إِنْسَان (ʾinsān).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔin.saːn/, [ʔinˈsæːn]
Audio (al-Lidd) (file)
Noun
إنسان • (ʔinsān) m (plural ناس (nās), feminine إنسانة (ʔinsāne))
- human being, person
- Synonym: بني آدم (bani ʔādam)
See also
- شخص (šaḵṣ, “person, individual”)