إكثار
Arabic
Noun
إِكْثَار • (ʾikṯār) m
- verbal noun of أَكْثَرَ (ʾakṯara) (form IV)
Declension
Declension of noun إِكْثَار (ʾikṯār)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِكْثَار ʾikṯār | الْإِكْثَار al-ʾikṯār | إِكْثَار ʾikṯār |
Nominative | إِكْثَارٌ ʾikṯārun | الْإِكْثَارُ al-ʾikṯāru | إِكْثَارُ ʾikṯāru |
Accusative | إِكْثَارًا ʾikṯāran | الْإِكْثَارَ al-ʾikṯāra | إِكْثَارَ ʾikṯāra |
Genitive | إِكْثَارٍ ʾikṯārin | الْإِكْثَارِ al-ʾikṯāri | إِكْثَارِ ʾikṯāri |