إذن
See also: اذن, أذن, آذن, أدن, and ادن
Arabic
Noun
إِذْن • (ʾiḏn) m (plural أُذُون (ʾuḏūn))
- verbal noun of أَذِنَ (ʾaḏina) (form I)
- permission, authorization
- (plural) postal money order
Declension
Declension of noun إِذْن (ʾiḏn)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِذْن ʾiḏn | الْإِذْن al-ʾiḏn | إِذْن ʾiḏn |
Nominative | إِذْنٌ ʾiḏnun | الْإِذْنُ al-ʾiḏnu | إِذْنُ ʾiḏnu |
Accusative | إِذْنًا ʾiḏnan | الْإِذْنَ al-ʾiḏna | إِذْنَ ʾiḏna |
Genitive | إِذْنٍ ʾiḏnin | الْإِذْنِ al-ʾiḏni | إِذْنِ ʾiḏni |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | إِذْنَيْن ʾiḏnayn | الْإِذْنَيْن al-ʾiḏnayn | إِذْنَيْ ʾiḏnay |
Nominative | إِذْنَانِ ʾiḏnāni | الْإِذْنَانِ al-ʾiḏnāni | إِذْنَا ʾiḏnā |
Accusative | إِذْنَيْنِ ʾiḏnayni | الْإِذْنَيْنِ al-ʾiḏnayni | إِذْنَيْ ʾiḏnay |
Genitive | إِذْنَيْنِ ʾiḏnayni | الْإِذْنَيْنِ al-ʾiḏnayni | إِذْنَيْ ʾiḏnay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | أُذُون ʾuḏūn | الْأُذُون al-ʾuḏūn | أُذُون ʾuḏūn |
Nominative | أُذُونٌ ʾuḏūnun | الْأُذُونُ al-ʾuḏūnu | أُذُونُ ʾuḏūnu |
Accusative | أُذُونًا ʾuḏūnan | الْأُذُونَ al-ʾuḏūna | أُذُونَ ʾuḏūna |
Genitive | أُذُونٍ ʾuḏūnin | الْأُذُونِ al-ʾuḏūni | أُذُونِ ʾuḏūni |
Adverb
إِذَنْ • (ʾiḏan)
- then, therefore