إثم
Arabic
Etymology
From the root ء ث م (ʾ-ṯ-m). Cognate with Hebrew אָשָׁם (ʾāšām).
Pronunciation
- IPA(key): /ʔiθm/
- (Gulf Arabic) IPA(key): /ɪ.θɪm/, /ɪθm/
Noun
إِثْم • (ʾiṯm) m (plural آثَام (ʾāṯām))
- verbal noun of أَثِمَ (ʾaṯima) (form I)
- sin, guilt, wrongdoing, mistake
- Synonym: ذَنْب (ḏanb)
Declension
Declension of noun إِثْم (ʾiṯm)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | إِثْم ʾiṯm | الْإِثْم al-ʾiṯm | إِثْم ʾiṯm |
Nominative | إِثْمٌ ʾiṯmun | الْإِثْمُ al-ʾiṯmu | إِثْمُ ʾiṯmu |
Accusative | إِثْمًا ʾiṯman | الْإِثْمَ al-ʾiṯma | إِثْمَ ʾiṯma |
Genitive | إِثْمٍ ʾiṯmin | الْإِثْمِ al-ʾiṯmi | إِثْمِ ʾiṯmi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | إِثْمَيْن ʾiṯmayn | الْإِثْمَيْن al-ʾiṯmayn | إِثْمَيْ ʾiṯmay |
Nominative | إِثْمَانِ ʾiṯmāni | الْإِثْمَانِ al-ʾiṯmāni | إِثْمَا ʾiṯmā |
Accusative | إِثْمَيْنِ ʾiṯmayni | الْإِثْمَيْنِ al-ʾiṯmayni | إِثْمَيْ ʾiṯmay |
Genitive | إِثْمَيْنِ ʾiṯmayni | الْإِثْمَيْنِ al-ʾiṯmayni | إِثْمَيْ ʾiṯmay |
Plural | basic broken plural triptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | آثَام ʾāṯām | الْآثَام al-ʾāṯām | آثَام ʾāṯām |
Nominative | آثَامٌ ʾāṯāmun | الْآثَامُ al-ʾāṯāmu | آثَامُ ʾāṯāmu |
Accusative | آثَامًا ʾāṯāman | الْآثَامَ al-ʾāṯāma | آثَامَ ʾāṯāma |
Genitive | آثَامٍ ʾāṯāmin | الْآثَامِ al-ʾāṯāmi | آثَامِ ʾāṯāmi |