أنحل
See also: انحل
Arabic
Etymology 1
From the root ن ح ل (n-ḥ-l).
Verb
أَنْحَلَ • (ʾanḥala) IV, non-past يُنْحِلُ (yunḥilu)
- to make emaciated, to make thin, to enervate, to weaken
Conjugation
Conjugation of
أَنْحَلَ
(form-IV sound)verbal noun الْمَصْدَر | إِنْحَال ʾinḥāl | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل | مُنْحِل munḥil | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول | مُنْحَل munḥal | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | أَنْحَلْتُ ʾanḥaltu | أَنْحَلْتَ ʾanḥalta | أَنْحَلَ ʾanḥala | أَنْحَلْتُمَا ʾanḥaltumā | أَنْحَلَا ʾanḥalā | أَنْحَلْنَا ʾanḥalnā | أَنْحَلْتُمْ ʾanḥaltum | أَنْحَلُوا ʾanḥalū | |||
f | أَنْحَلْتِ ʾanḥalti | أَنْحَلَتْ ʾanḥalat | أَنْحَلَتَا ʾanḥalatā | أَنْحَلْتُنَّ ʾanḥaltunna | أَنْحَلْنَ ʾanḥalna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | أُنْحِلُ ʾunḥilu | تُنْحِلُ tunḥilu | يُنْحِلُ yunḥilu | تُنْحِلَانِ tunḥilāni | يُنْحِلَانِ yunḥilāni | نُنْحِلُ nunḥilu | تُنْحِلُونَ tunḥilūna | يُنْحِلُونَ yunḥilūna | |||
f | تُنْحِلِينَ tunḥilīna | تُنْحِلُ tunḥilu | تُنْحِلَانِ tunḥilāni | تُنْحِلْنَ tunḥilna | يُنْحِلْنَ yunḥilna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُنْحِلَ ʾunḥila | تُنْحِلَ tunḥila | يُنْحِلَ yunḥila | تُنْحِلَا tunḥilā | يُنْحِلَا yunḥilā | نُنْحِلَ nunḥila | تُنْحِلُوا tunḥilū | يُنْحِلُوا yunḥilū | |||
f | تُنْحِلِي tunḥilī | تُنْحِلَ tunḥila | تُنْحِلَا tunḥilā | تُنْحِلْنَ tunḥilna | يُنْحِلْنَ yunḥilna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُنْحِلْ ʾunḥil | تُنْحِلْ tunḥil | يُنْحِلْ yunḥil | تُنْحِلَا tunḥilā | يُنْحِلَا yunḥilā | نُنْحِلْ nunḥil | تُنْحِلُوا tunḥilū | يُنْحِلُوا yunḥilū | |||
f | تُنْحِلِي tunḥilī | تُنْحِلْ tunḥil | تُنْحِلَا tunḥilā | تُنْحِلْنَ tunḥilna | يُنْحِلْنَ yunḥilna | |||||||
imperative الْأَمْر | m | أَنْحِلْ ʾanḥil | أَنْحِلَا ʾanḥilā | أَنْحِلُوا ʾanḥilū | ||||||||
f | أَنْحِلِي ʾanḥilī | أَنْحِلْنَ ʾanḥilna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد | dual الْمُثَنَّى | plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | 1st person الْمُتَكَلِّم | 2nd person الْمُخَاطَب | 3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي | m | أُنْحِلْتُ ʾunḥiltu | أُنْحِلْتَ ʾunḥilta | أُنْحِلَ ʾunḥila | أُنْحِلْتُمَا ʾunḥiltumā | أُنْحِلَا ʾunḥilā | أُنْحِلْنَا ʾunḥilnā | أُنْحِلْتُمْ ʾunḥiltum | أُنْحِلُوا ʾunḥilū | |||
f | أُنْحِلْتِ ʾunḥilti | أُنْحِلَتْ ʾunḥilat | أُنْحِلَتَا ʾunḥilatā | أُنْحِلْتُنَّ ʾunḥiltunna | أُنْحِلْنَ ʾunḥilna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع | m | أُنْحَلُ ʾunḥalu | تُنْحَلُ tunḥalu | يُنْحَلُ yunḥalu | تُنْحَلَانِ tunḥalāni | يُنْحَلَانِ yunḥalāni | نُنْحَلُ nunḥalu | تُنْحَلُونَ tunḥalūna | يُنْحَلُونَ yunḥalūna | |||
f | تُنْحَلِينَ tunḥalīna | تُنْحَلُ tunḥalu | تُنْحَلَانِ tunḥalāni | تُنْحَلْنَ tunḥalna | يُنْحَلْنَ yunḥalna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب | m | أُنْحَلَ ʾunḥala | تُنْحَلَ tunḥala | يُنْحَلَ yunḥala | تُنْحَلَا tunḥalā | يُنْحَلَا yunḥalā | نُنْحَلَ nunḥala | تُنْحَلُوا tunḥalū | يُنْحَلُوا yunḥalū | |||
f | تُنْحَلِي tunḥalī | تُنْحَلَ tunḥala | تُنْحَلَا tunḥalā | تُنْحَلْنَ tunḥalna | يُنْحَلْنَ yunḥalna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم | m | أُنْحَلْ ʾunḥal | تُنْحَلْ tunḥal | يُنْحَلْ yunḥal | تُنْحَلَا tunḥalā | يُنْحَلَا yunḥalā | نُنْحَلْ nunḥal | تُنْحَلُوا tunḥalū | يُنْحَلُوا yunḥalū | |||
f | تُنْحَلِي tunḥalī | تُنْحَلْ tunḥal | تُنْحَلَا tunḥalā | تُنْحَلْنَ tunḥalna | يُنْحَلْنَ yunḥalna |
Verb
أَنْحَلُ • (ʾanḥalu) (form I)
- first-person singular non-past active indicative of نَحَلَ (naḥala)
- first-person singular non-past active indicative of نَحِلَ (naḥila)
Verb
أَنْحَلَ • (ʾanḥala) (form I)
- first-person singular non-past active subjunctive of نَحَلَ (naḥala)
- first-person singular non-past active subjunctive of نَحِلَ (naḥila)
Verb
أَنْحَلْ • (ʾanḥal) (form I)
- first-person singular non-past active jussive of نَحَلَ (naḥala)
- first-person singular non-past active jussive of نَحِلَ (naḥila)
Verb
أَنْحُلُ • (ʾanḥulu) (form I)
- first-person singular non-past active indicative of نَحَلَ (naḥala)
- first-person singular non-past active indicative of نَحُلَ (naḥula)
Verb
أَنْحُلَ • (ʾanḥula) (form I)
- first-person singular non-past active subjunctive of نَحَلَ (naḥala)
- first-person singular non-past active subjunctive of نَحُلَ (naḥula)
Verb
أَنْحُلْ • (ʾanḥul) (form I)
- first-person singular non-past active jussive of نَحَلَ (naḥala)
- first-person singular non-past active jussive of نَحُلَ (naḥula)
Verb
أُنْحَلُ • (ʾunḥalu) (form I)
- first-person singular non-past passive indicative of نَحَلَ (naḥala)
Verb
أُنْحَلَ • (ʾunḥala) (form I)
- first-person singular non-past passive subjunctive of نَحَلَ (naḥala)
Verb
أُنْحَلْ • (ʾunḥal) (form I)
- first-person singular non-past passive jussive of نَحَلَ (naḥala)