آوا

آوا

Persian

Etymology

From Middle Persian [script needed] (ʾʾwʾg /āwāg/, “voice, speech”).

Pronunciation

• (Classical Persian) IPA^(key): /ɑːwɑː/

• (Dari Persian) IPA^(key): /ɑːwɑː/

• (Iranian Persian) IPA^(key): /ɒːvɒː/

• (Tajik) IPA^(key): /ɔvɔ/

Noun

آوا • (âvâ) (plural آوا‌ها‎ (âvâ-hâ))

Dari	آوا
Iranian Persian
Tajik	ово (ovo)

1. sound
2. voice
3. (phonetics) phone

Inflection

Basic forms of آوا (âvâ)
	singular	plural
bare	آوا (âvấ)	آواها (âvâ-hấ)
definitive direct object	آوا را (âvấ râ) آوا رو △ (âvấ ro)	آواها را (âvâ-hấ râ) آواها رو △ (âvâ-hấ ro)
ezâfe	آوای (âvấ-ye)	آواهای (âvâ-hấ-ye)
marked indefinite or relative definite	آوایی (âvấ-i)	آواهایی (âvâ-hấ-i)
△ Colloquial.

Possessive forms of آوا (âvâ)
	singular	plural
1st person singular (“my”)	آوایم‎ (âvấyam) آوام‎ △ (âvấm)	آواهایم‎ (âvâ-hấyam) آواهام‎ △ (âvâ-hấm)
2nd person singular (“your”)	آوایت‎ (âvấyat) آوات‎ △ (âvất)	آواهایت‎ (âvâ-hấyat) آواهات‎ △ (âvâ-hất)
3rd person singular (“his, her, its”)	آوایش‎ (âvấyaš) آواش‎ △ (âvấš)	آواهایش‎ (âvâ-hấyaš) آواهاش‎ △ (âvâ-hấš)
1st plural (“our”)	آوایمان‎ (âvấyemân) آوامون‎ △ (âvấmun)	آواهایمان‎ (âvâ-hấyemân) آواهامون‎ △ (âvâ-hấmun)
2nd plural (“your”)	آوایتان‎ (âvấyetân) آواتون‎ △ (âvấtun)	آواهایتان‎ (âvâ-hấyetân) آواهاتون‎ △ (âvâ-hấtun)
3rd plural (“their”)	آوایشان‎ (âvấyešân) آواشون‎ △ (âvấšun)	آواهایشان‎ (âvâ-hấyešân) آواهاشون‎ △ (âvâ-hấšun)
△ Colloquial.

Related terms

• آوایش‎ (âvâyeš)
• آواشناسی‎ (āvāšenāsi) (phonetics)
• واج‎ (vâj)

Proper noun

Dari	آوا
Iranian Persian
Tajik	Ово (Ovo)

آوا • (âvâ)

1. a female given name, Ava, from Middle Persian

References

• Durkin-Meisterernst, Desmond (2004), “ʾʾwʾg”, in A Dictionary of Manichaean Middle Persian and Parthian (Corpus Fontium Manichaeorum; 3.1), Turnhout: Brepols