آطه
Ottoman Turkish
Alternative forms
- آدا (ada)
Etymology
From Proto-Turkic *ātag (“island”); cognate with Azerbaijani ada, Crimean Tatar ada, Turkmen ada, Kazakh атау (atau), Kumyk атав (ataw).
Noun
آطه • (ada) (plural آطهلر)
- island, an area of land totally surrounded by water
- Synonym: جزیره (cezire)
- peninsula, a piece of land projecting into water
Derived terms
- آطه صوغانی (ada soğanı, “sea onion”)
- آطه طاوشانی (ada tavşanı, “rabbit”)
- آطهلی (adalı, “native of an island”)
Descendants
- Turkish: ada
- Gagauz: ada
- → Armenian: ատա (ata)
- → Ladino: adá
- → Laz: ადა (ada)
- → Serbo-Croatian: ada
- → Zazaki: ada
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007), “ada”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 107
- Kélékian, Diran (1911), “آطه”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 22
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Insula”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 835
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “آطه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 274
- Nişanyan, Sevan (2002–), “ada”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890), “آطه”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 137