آت
See also: ات, آپ, أب, آب, and اب
Arabic
Pronunciation
- Rhymes: -aːt
Etymology 1
Derived from the active participle of أَتَى (ʾatā, “to come”), from the root ء ت ي (ʾ-t-y).
Adjective
آتٍ • (ʾātin) (construct state آتِي (ʾātī), feminine آتِيَة (ʾātiya), masculine plural آتُون (ʾātūn), feminine plural آتِيَات (ʾātiyāt))
- active participle of أَتَى (ʾatā)
- coming, next
Declension
Declension of adjective آتٍ (ʾātin)
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
singular triptote in ـٍ (-in) | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | آتِي ʾātī | الْآتِي al-ʾātī | آتِيَة ʾātiya | الْآتِيَة al-ʾātiya |
Nominative | آتٍ ʾātin | الْآتِي al-ʾātī | آتِيَةٌ ʾātiyatun | الْآتِيَةُ al-ʾātiyatu |
Accusative | آتِيًا ʾātiyan | الْآتِيَ al-ʾātiya | آتِيَةً ʾātiyatan | الْآتِيَةَ al-ʾātiyata |
Genitive | آتٍ ʾātin | الْآتِي al-ʾātī | آتِيَةٍ ʾātiyatin | الْآتِيَةِ al-ʾātiyati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | آتِيَيْن ʾātiyayn | الْآتِيَيْن al-ʾātiyayn | آتِيَتَيْن ʾātiyatayn | الْآتِيَتَيْن al-ʾātiyatayn |
Nominative | آتِيَانِ ʾātiyāni | الْآتِيَانِ al-ʾātiyāni | آتِيَتَانِ ʾātiyatāni | الْآتِيَتَانِ al-ʾātiyatāni |
Accusative | آتِيَيْنِ ʾātiyayni | الْآتِيَيْنِ al-ʾātiyayni | آتِيَتَيْنِ ʾātiyatayni | الْآتِيَتَيْنِ al-ʾātiyatayni |
Genitive | آتِيَيْنِ ʾātiyayni | الْآتِيَيْنِ al-ʾātiyayni | آتِيَتَيْنِ ʾātiyatayni | الْآتِيَتَيْنِ al-ʾātiyatayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | آتِين ʾātīn | الْآتِين al-ʾātīn | آتِيَات ʾātiyāt | الْآتِيَات al-ʾātiyāt |
Nominative | آتُونَ ʾātūna | الْآتُونَ al-ʾātūna | آتِيَاتٌ ʾātiyātun | الْآتِيَاتُ al-ʾātiyātu |
Accusative | آتِينَ ʾātīna | الْآتِينَ al-ʾātīna | آتِيَاتٍ ʾātiyātin | الْآتِيَاتِ al-ʾātiyāti |
Genitive | آتِينَ ʾātīna | الْآتِينَ al-ʾātīna | آتِيَاتٍ ʾātiyātin | الْآتِيَاتِ al-ʾātiyāti |
References
- Haywood, J.A.; Nahmad, H.M. (1965), “آت”, in A new Arabic grammar, 2nd edition, London: Lund Humphries, →ISBN
Verb
آتِ • (ʾāti) (form I)
- first-person singular non-past active jussive of أَتَى (ʾatā)
Verb
آتِ • (ʾāti) (form III)
- second-person masculine singular active imperative of آتَى (ʾātā)
Verb
آتِ • (ʾāti) (form IV)
- second-person masculine singular active imperative of آتَى (ʾātā)
Azerbaijani
Noun
آت (at) (definite accusative آتێ (atı), plural آتلار (atlar))
- Arabic spelling of at (“horse”)
Declension
Declension of آت
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | آت | آتلار |
definite accusative | آتێ | آتلارێ |
dative | آتا | آتلارا |
locative | آتدا | آتلاردا |
ablative | آتدان | آتلاردان |
definite genitive | آتێن | آتلارێن |
Khalaj
Noun
آت (âat) (definite accusative آتؽ, plural آتلار)
- Arabic spelling of âat (“name”)
Declension
Declension of آت
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | آت | آتالار |
genitive | آتؽین | آتلارؽین |
dative | آتقا, آتا | آتلارقا, آتلارا |
definite accusative | آتؽ | آتلارؽ |
locative | آتچا | آتلارچا |
ablative | آتدا | آتلاردا |
instrumental | آتلا | آتلارلا |
equative | آتوارا | آتلاروارا |
quantitative | آتقَدَر | آتلارقَدَر |
Ottoman Turkish
Etymology 1
Inherited from Proto-Turkic *ăt (“horse”).
Noun
آت • (at)
- horse
Derived terms
- آت بالغی (at balığı, “hippopotamus”)
- آت سینكی (at sineği, “horsefly”)
Related terms
- آتلو (atlu), آتلی (atlı)
Descendants
- Turkish: at
- → Greek: άτι (áti)
References
- Redhouse, James W. (1890), “آت”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 17
Noun
آت • (at)
- (dialectal) Alternative form of آد (ad, “name”)