שיין

שיין

See also: שײַן‎

Yiddish

Etymology

From Middle High German schœne, from Old High German scōni, from Proto-Germanic *skauniz. Compare German schön.

Adjective

שיין • (sheyn) (comparative שענער‎ (shener), superlative שענסט‎ (shenst))

1. beautiful, pretty, cute, handsome

   ‏אַ שיין פּנים!‎‎

   a sheyn ponem!

   (What a) pretty face!

2. nice

Declension

Declension of שיין

predicative					שיין sheyn
case	masculine	neuter			feminine	plural
		indefinite	definite	post./nom.
nominative	שיינער‎ sheyner	שיין sheyn	שיינע‎ sheyne	שיינס‎ sheyns	שיינע‎ sheyne	שיינע‎ sheyne
accusative	שיינעם‎ sheynem
dative			שיינעם‎ sheynem		שיינער‎ sheyner

Synonyms

• (cute): זיס‎ (zis)

Derived terms

• אַ שיינעם דאַנק‎ (a sheynem dank, “thank you very much”)
• באַשײַנען‎ (bashaynen, “to beautify”)
• שיין געפֿורעמט‎ (sheyn gefuremt, “shapely”, adjective)
• שיינע‎ (Sheyne, “female given name”)
• שיינקייט‎ (sheynkeyt, “beauty”)

 

Noun

שיין • (shayn) f

1. (nonstandard) Unpointed form of שײַן‎ (shayn).