רוהט
Hebrew
Root |
---|
ר־ה־ט |
Verb
רוהט \\ רֹהַט • (rohát) (pu'al construction)
- to be furnished
Conjugation
Conjugation of רוהט \\ רֹהַט (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
finite forms | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||
past | first | רוהטתי \\ רֹהַטְתִּי | רוהטנו \\ רֹהַטְנוּ | ||
second | רוהטת \\ רֹהַטְתָּ | רוהטת \\ רֹהַטְתְּ | רוהטתם \\ רֹהַטְתֶּם | רוהטתן \\ רֹהַטְתֶּן | |
third | רוהט \\ רֹהַט | רוהטה \\ רֹהֲטָה | רוהטו \\ רֹהֲטוּ | ||
present | מרוהט \\ מְרֹהָט | מרוהטת \\ מְרֹהֶטֶת | מרוהטים \\ מְרֹהָטִים | מרוהטות \\ מְרֹהָטוֹת | |
future | first | ארוהט \\ אֲרֹהַט | נרוהט \\ נְרֹהַט | ||
second | תרוהט \\ תְּרֹהַט | תרוהטי \\ תְּרֹהֲטִי | תרוהטו \\ תְּרֹהֲטוּ | תרוהטנה \\ תְּרֹהַטְנָה1 | |
third | ירוהט \\ יְרֹהַט | תרוהט \\ תְּרֹהַט | ירוהטו \\ יְרֹהֲטוּ | תרוהטנה \\ תְּרֹהַטְנָה1 | |
imperative | — | — | — | —1 | |
notes |
|