צונג
Yiddish
Etymology
From Old High German zunga, from Proto-Germanic *tungǭ, from Proto-Indo-European *dn̥ǵʰwéh₂s.
Pronunciation
- (Litvish) IPA(key): [tsʊŋ(ɡ)]
- (Poylish) IPA(key): [tsɪŋ(ɡ)]
Noun
צונג • (tsung) f, plural צונגען (tsungen) or צינגער (tsinger)
- (anatomy) tongue
Derived terms
- אַ צונג אויף רעדער (a tsung oyf reder), אַ צונג און ביינער (a tsung un beyner), געשליפֿענע צונג (geshlifene tsung, “gift of gab”)
- אַרויסשטעלן אַ צונג (aroysshteln a tsung, “to stick out one's tongue”)
- אויף שפּיץ צונג (oyf shpits tsung, “on the tip of one's tongue”)
- בײַסן זיך די צונג (baysn zikh di tsung, “to hold one's tongue”)
- קילן די צונג (kiln di tsung, “to be long-winded”)