פֿינפֿט

פֿינפֿט

Yiddish

Alternative forms

• פֿיפֿט‎ (fift)

Etymology

From Middle High German fünfte, from Old High German fimfto, from Proto-Germanic *fimftô; surface analysis פֿינף‎ (finf) +‎ ־ט‎ (-t).

Pronunciation

• IPA^(key): /fɪnft/

Adjective

פֿינפֿט • (finft)

1. fifth

Inflection

Declension of פֿינפֿט

predicative					פֿינפֿט finft
case	masculine	neuter			feminine	plural
		indefinite	definite	post./nom.
nominative	פֿינפֿטער‎ finfter	פֿינפֿט finft	פֿינפֿטע‎ finfte	פֿינפֿטס‎ finfts	פֿינפֿטע‎ finfte	פֿינפֿטע‎ finfte
accusative	פֿינפֿטן‎ finftn
dative			פֿינפֿטן‎ finftn		פֿינפֿטער‎ finfter

Derived terms

• פֿינפֿטל‎ (finftl)
• פֿינפֿטנס‎ (finftns)

Related terms

• פֿינף‎ (finf)