פּאָלירן

פּאָלירן

Yiddish

Etymology

From Middle High German polieren, from Old French polir. Cognate with German polieren.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈlɪrn̩/

Verb

פּאָלירן • (polirn) (past participle פּאָלירט‎ (polirt))

1. to polish, to shine, to burnish

Conjugation

Conjugation of פּאָלירן

infinitive	פּאָלירן polirn
present participle	פּאָלירנדיק‎ polirndik
past participle	פּאָלירט‎ polirt
auxiliary	האָבן‎ hobn
present	איך פּאָליר‎ ikh polir	מיר פּאָלירן mir polirn
	דו פּאָלירסט‎ du polirst	איר פּאָלירט‎ ir polirt
	ער פּאָלירט‎ er polirt	זיי פּאָלירן zey polirn
imperative	פּאָליר (דו)‎ polir (du)	פּאָלירט (איר)‎ polirt (ir)
Composed forms past איך האָב פּאָלירט ikh hob polirt מיר האָבן פּאָלירט mir hobn polirt דו האָסט פּאָלירט du host polirt איר האָט פּאָלירט ir hot polirt ער האָט פּאָלירט er hot polirt זיי האָבן פּאָלירט zey hobn polirt pluperfect איך האָב געהאַט פּאָלירט ikh hob gehat polirt מיר האָבן געהאַט פּאָלירט mir hobn gehat polirt דו האָסט געהאַט פּאָלירט du host gehat polirt איר האָט געהאַט פּאָלירט ir hot gehat polirt ער האָט געהאַט פּאָלירט er hot gehat polirt זיי האָבן געהאַט פּאָלירט zey hobn gehat polirt future איך וועל פּאָלירן ikh vel polirn מיר וועלן פּאָלירן mir veln polirn דו וועסט פּאָלירן du vest polirn איר וועט פּאָלירן ir vet polirn ער וועט פּאָלירן er vet polirn זיי וועלן פּאָלירן zey veln polirn future perfect איך וועל האָבן פּאָלירט ikh vel hobn polirt מיר וועלן האָבן פּאָלירט mir veln hobn polirt דו וועסט האָבן פּאָלירט du vest hobn polirt איר וועט האָבן פּאָלירט ir vet hobn polirt ער וועט האָבן פּאָלירט er vet hobn polirt זיי וועלן האָבן פּאָלירט zey veln hobn polirt

Derived terms

• פּאָליר‎ (polir)