מעך
Hebrew
Root |
---|
מ־ע־ך |
Verb
מָעַךְ • (ma'ákh) (pa'al construction, infinitive למעורך \\ לִמְעֹךְ)
- to crush
Conjugation
Conjugation of מָעַךְ (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
finite forms | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||
past | first | מָעַכְתִּי | מָעַכְנוּ | ||
second | מָעַכְתָּ | מָעַכְתְּ | מְעַכְתֶּם1 | מְעַכְתֶּן1 | |
third | מָעַךְ | מָעֲכָה | מָעֲכוּ | ||
present | מוֹעֵךְ | מוֹעֶכֶת | מוֹעֲכִים | מוֹעֲכוֹת | |
future | first | אֶמְעַךְ | נִמְעַךְ | ||
second | תִּמְעַךְ | תִּמְעֲכִי | תִּמְעֲכוּ | תִּמְעַכְנָה2 | |
third | יִמְעַךְ | תִּמְעַךְ | יִמְעֲכוּ | תִּמְעַכְנָה2 | |
imperative | מְעַךְ | מַעֲכִי | מַעֲכוּ | מְעַכְנָה2 | |
notes |
|
References
- “מעך” in the Hebrew Terms Database of the Academy of Hebrew Language