מישן

מישן

Yiddish

Etymology

From Middle High German mischen, from Old High German misken, from Proto-Germanic *miskijaną, from Proto-Indo-European *meyḱ-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɪʃn̩/

Verb

מישן • (mishn) (past participle געמישט‎ (gemisht))

1. to mix

Conjugation

Conjugation of מישן

infinitive	מישן mishn
present participle	מישנדיק‎ mishndik
past participle	געמישט‎ gemisht
auxiliary	האָבן‎ hobn
present	איך מיש‎ ikh mish	מיר מישן mir mishn
	דו מישסט‎ du mishst	איר מישט‎ ir misht
	ער מישט‎ er misht	זיי מישן zey mishn
imperative	מיש (דו)‎ mish (du)	מישט (איר)‎ misht (ir)
Composed forms past איך האָב געמישט ikh hob gemisht מיר האָבן געמישט mir hobn gemisht דו האָסט געמישט du host gemisht איר האָט געמישט ir hot gemisht ער האָט געמישט er hot gemisht זיי האָבן געמישט zey hobn gemisht pluperfect איך האָב געהאַט געמישט ikh hob gehat gemisht מיר האָבן געהאַט געמישט mir hobn gehat gemisht דו האָסט געהאַט געמישט du host gehat gemisht איר האָט געהאַט געמישט ir hot gehat gemisht ער האָט געהאַט געמישט er hot gehat gemisht זיי האָבן געהאַט געמישט zey hobn gehat gemisht future איך וועל מישן ikh vel mishn מיר וועלן מישן mir veln mishn דו וועסט מישן du vest mishn איר וועט מישן ir vet mishn ער וועט מישן er vet mishn זיי וועלן מישן zey veln mishn future perfect איך וועל האָבן געמישט ikh vel hobn gemisht מיר וועלן האָבן געמישט mir veln hobn gemisht דו וועסט האָבן געמישט du vest hobn gemisht איר וועט האָבן געמישט ir vet hobn gemisht ער וועט האָבן געמישט er vet hobn gemisht זיי וועלן האָבן געמישט zey veln hobn gemisht

Derived terms

• צעמישן‎ (tsemishn)