טילטל
Hebrew
Root |
---|
ט־ל־ט־ל |
Verb
טילטל \\ טִלְטֵל • (tiltél) (pi'el construction, passive counterpart טולטל \\ טֻלְטַל)
- to move (an object), to transfer, to toss, to throw, to swing, to shake
- (Jewish law) to carry
Conjugation
Conjugation of טילטל \\ טִלְטֵל (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
finite forms | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||
past | first | טילטלתי \\ טִלְטַלְתִּי | טילטלנו \\ טִלְטַלְנוּ | ||
second | טילטלת \\ טִלְטַלְתָּ | טילטלת \\ טִלְטַלְתְּ | טילטלתם \\ טִלְטַלְתֶּם | טילטלתן \\ טִלְטַלְתֶּן | |
third | טילטל \\ טִלְטֵל | טילטלה \\ טִלְטְלָה | טילטלו \\ טִלְטְלוּ | ||
present | מְטַלְטֵל | מְטַלְטֶלֶת | מְטַלְטְלִים | מְטַלְטְלוֹת | |
future | first | אֲטַלְטֵל | נְטַלְטֵל | ||
second | תְּטַלְטֵל | תְּטַלְטְלִי | תְּטַלְטְלוּ | תְּטַלְטֵלְנָה1 | |
third | יְטַלְטֵל | תְּטַלְטֵל | יְטַלְטְלוּ | תְּטַלְטֵלְנָה1 | |
imperative | טַלְטֵל | טַלְטְלִי | טַלְטְלוּ | טַלְטֵלְנָה1 | |
notes |
|