bekrijgen
Dutch
Etymology
From be- + krijg.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈkrɛi̯.ɣə(n)/
- Hyphenation: be‧krij‧gen
- Rhymes: -ɛi̯ɣən
Verb
bekrijgen
- (transitive, now literary) to war against
- Synonym: beoorlogen
Inflection
| Inflection of bekrijgen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bekrijgen | |||
| past singular | bekrijgde | |||
| past participle | bekrijgd | |||
| infinitive | bekrijgen | |||
| gerund | bekrijgen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bekrijg | bekrijgde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bekrijgt | bekrijgde | ||
| 2nd person sing. (u) | bekrijgt | bekrijgde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bekrijgt | bekrijgde | ||
| 3rd person singular | bekrijgt | bekrijgde | ||
| plural | bekrijgen | bekrijgden | ||
| subjunctive sing.1 | bekrijge | bekrijgde | ||
| subjunctive plur.1 | bekrijgen | bekrijgden | ||
| imperative sing. | bekrijg | |||
| imperative plur.1 | bekrijgt | |||
| participles | bekrijgend | bekrijgd | ||
| 1) Archaic. | ||||