זײַן

זײַן

See also: זיין‎

Yiddish

Etymology 1

From Old High German sīn, taken largely from Proto-Germanic *wesaną. Compare German sein.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈzaɪn]

Verb

זײַן • (zayn) (past participle געווען‎ (geven))

1. to be

Conjugation

Conjugation of זײַן

infinitive	זײַן zayn
present participle	זײַענדיק‎ zayendik
past participle	געווען‎ geven
auxiliary	זײַן zayn
present	איך בין‎ ikh bin	מיר זײַנען‎ mir zaynen
	דו ביסט‎ du bist	איר זײַט‎ ir zayt
	ער איז‎ er iz	זיי זײַנען‎ zey zaynen
imperative	זײַ (דו)‎ zay (du)	זײַט (איר)‎ zayt (ir)
Composed forms past איך בין געווען ikh bin geven מיר זענען געווען mir zenen geven דו ביסט געווען du bist geven איר זענט געווען ir zent geven ער איז געווען er iz geven זיי זענען געווען zey zenen geven pluperfect איך בין געהאַט געווען ikh bin gehat geven מיר זענען געהאַט געווען mir zenen gehat geven דו ביסט געהאַט געווען du bist gehat geven איר זענט געהאַט געווען ir zent gehat geven ער איז געהאַט געווען er iz gehat geven זיי זענען געהאַט געווען zey zenen gehat geven future איך וועל זײַן ikh vel zayn מיר וועלן זײַן mir veln zayn דו וועסט זײַן du vest zayn איר וועט זײַן ir vet zayn ער וועט זײַן er vet zayn זיי וועלן זײַן zey veln zayn future perfect איך וועל זײַן געווען ikh vel zayn geven מיר וועלן זײַן געווען mir veln zayn geven דו וועסט זײַן געווען du vest zayn geven איר וועט זײַן געווען ir vet zayn geven ער וועט זײַן געווען er vet zayn geven זיי וועלן זײַן געווען zey veln zayn geven

Etymology 2

From Old High German sīn, from Proto-Germanic *sīnaz. Compare German sein.

Determiner

זײַן • (zayn)

1. his (3rd person singular masculine)
2. its (3rd person singular neuter)

Declension

Declension of זײַן

prepositive
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	זײַן zayn			זײַנע‎ zayne
accusative
dative
postpositive or nominalized
case	masculine	neuter	feminine	plural
nominative	זײַנער‎ zayner	זײַנס‎ zayns	זײַנע‎ zayne	זײַנע‎ zayne
accusative	זײַנעם‎ zaynem
dative		זײַנעם‎ zaynem	זײַנער‎ zayner

See also

Yiddish possessive pronouns

person	1st	2nd	3rd m	3rd f	3rd n
singular	מײַן‎ (mayn)	דײַן‎ (dayn)	זײַן‎ (zayn)	איר‎ (ir)	זײַן‎ (zayn)
plural	אונדזער‎ (undzer)	אײַער‎ (ayer)	זייער‎ (zeyer)	זייער‎ (zeyer)	זייער‎ (zeyer)
interrogative	וועמענס‎ (vemens)
See also the personal pronouns.