האָבן

האָבן

Yiddish

Etymology

From Old High German habēn, from Proto-Germanic *habjaną, from Proto-Indo-European *keh₂p- (“to grasp”).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈhɔbn̩], [ˈhɔbm̩]

Verb

האָבן • (hobn) (past participle געהאַט‎ (gehat))

1. to have
2. to give birth

Conjugation

Conjugation of האָבן

infinitive	האָבן hobn
present participle	האָבנדיק‎ hobndik
past participle	געהאַט‎ gehat
auxiliary	האָבן hobn
present	איך האָב‎ ikh hob	מיר האָבן mir hobn
	דו האָסט‎ du host	איר האָט‎ ir hot
	ער האָט‎ er hot	זיי האָבן zey hobn
imperative	האָב (דו)‎ hob (du)	האָט (איר)‎ hot (ir)
Composed forms past איך האָב געהאַט ikh hob gehat מיר האָבן געהאַט mir hobn gehat דו האָסט געהאַט du host gehat איר האָט געהאַט ir hot gehat ער האָט געהאַט er hot gehat זיי האָבן געהאַט zey hobn gehat pluperfect איך האָב געהאַט געהאַט ikh hob gehat gehat מיר האָבן געהאַט געהאַט mir hobn gehat gehat דו האָסט געהאַט געהאַט du host gehat gehat איר האָט געהאַט געהאַט ir hot gehat gehat ער האָט געהאַט געהאַט er hot gehat gehat זיי האָבן געהאַט געהאַט zey hobn gehat gehat future איך וועל האָבן ikh vel hobn מיר וועלן האָבן mir veln hobn דו וועסט האָבן du vest hobn איר וועט האָבן ir vet hobn ער וועט האָבן er vet hobn זיי וועלן האָבן zey veln hobn future perfect איך וועל האָבן געהאַט ikh vel hobn gehat מיר וועלן האָבן געהאַט mir veln hobn gehat דו וועסט האָבן געהאַט du vest hobn gehat איר וועט האָבן געהאַט ir vet hobn gehat ער וועט האָבן געהאַט er vet hobn gehat זיי וועלן האָבן געהאַט zey veln hobn gehat

Derived terms

• חתונה האָבן‎ (khasene hobn)
• מורא האָבן‎ (moyre hobn)
• ליב האָבן‎ (lib hobn)
• פֿײַנט האָבן‎ (faynt hobn)