דינגען

דינגען

Yiddish

Etymology

From Middle High German dingen, from Old High German dingōn, from Proto-West Germanic *þingōn (“to hold a meeting”), from Proto-Germanic *þingōną. Cognate with German dingen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɪŋɡən/

Verb

דינגען • (dingen) (past participle געדונגען‎ (gedungen))

1. to rent (occupy premises in exchange for rent)
2. to hire (obtain the services of in return for fixed payment)

Conjugation

Conjugation of דינגען

infinitive	דינגען dingen
present participle	דינגענדיק‎ dingendik
past participle	געדונגען‎ gedungen
auxiliary	האָבן‎ hobn
present	איך דינג‎ ikh ding	מיר דינגען mir dingen
	דו דינגסט‎ du dingst	איר דינגט‎ ir dingt
	ער דינגט‎ er dingt	זיי דינגען zey dingen
imperative	דינג (דו)‎ ding (du)	דינגט (איר)‎ dingt (ir)
Composed forms past איך האָב געדונגען ikh hob gedungen מיר האָבן געדונגען mir hobn gedungen דו האָסט געדונגען du host gedungen איר האָט געדונגען ir hot gedungen ער האָט געדונגען er hot gedungen זיי האָבן געדונגען zey hobn gedungen pluperfect איך האָב געהאַט געדונגען ikh hob gehat gedungen מיר האָבן געהאַט געדונגען mir hobn gehat gedungen דו האָסט געהאַט געדונגען du host gehat gedungen איר האָט געהאַט געדונגען ir hot gehat gedungen ער האָט געהאַט געדונגען er hot gehat gedungen זיי האָבן געהאַט געדונגען zey hobn gehat gedungen future איך וועל דינגען ikh vel dingen מיר וועלן דינגען mir veln dingen דו וועסט דינגען du vest dingen איר וועט דינגען ir vet dingen ער וועט דינגען er vet dingen זיי וועלן דינגען zey veln dingen future perfect איך וועל האָבן געדונגען ikh vel hobn gedungen מיר וועלן האָבן געדונגען mir veln hobn gedungen דו וועסט האָבן געדונגען du vest hobn gedungen איר וועט האָבן געדונגען ir vet hobn gedungen ער וועט האָבן געדונגען er vet hobn gedungen זיי וועלן האָבן געדונגען zey veln hobn gedungen

Derived terms

• פֿאַרדינגען‎ (fardingen)