דיגדג
Hebrew
Verb
דיגדג \\ דִּגְדֵּג • (digdég) (pi'el construction)
- to tickle
- to stimulate the senses
Conjugation
Conjugation of דיגדג \\ דִּגְדֵּג (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
finite forms | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||
past | first | דיגדגתי \\ דִּגְדַּגְתִּי | דיגדגנו \\ דִּגְדַּגְנוּ | ||
second | דיגדגת \\ דִּגְדַּגְתָּ | דיגדגת \\ דִּגְדַּגְתְּ | דיגדגתם \\ דִּגְדַּגְתֶּם | דיגדגתן \\ דִּגְדַּגְתֶּן | |
third | דיגדג \\ דִּגְדֵּג | דיגדגה \\ דִּגְדְּגָה | דיגדגו \\ דִּגְדְּגוּ | ||
present | מְדַגְדֵּג | מְדַגְדֶּגֶת | מְדַגְדְּגִים | מְדַגְדְּגוֹת | |
future | first | אֲדַגְדֵּג | נְדַגְדֵּג | ||
second | תְּדַגְדֵּג | תְּדַגְדְּגִי | תְּדַגְדְּגוּ | תְּדַגְדֵּגְנָה1 | |
third | יְדַגְדֵּג | תְּדַגְדֵּג | יְדַגְדְּגוּ | תְּדַגְדֵּגְנָה1 | |
imperative | דַּגְדֵּג | דַּגְדְּגִי | דַּגְדְּגוּ | דַּגְדֵּגְנָה1 | |
notes |
|