אותת
Hebrew
Root |
---|
א־ו־ת |
Verb
אוֹתֵת • (otét) (pi'el construction)
- to signal, to indicate
Conjugation
Conjugation of אוֹתֵת (see also Appendix:Hebrew verbs)
non-finite forms |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
finite forms | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||
past | first | אותתתי \\ אוֹתַתִּי | אוֹתַתְנוּ | ||
second | אותתת \\ אוֹתַתָּ | אותתת \\ אוֹתַתְּ | אותתתם \\ אוֹתַתֶּם | אותתתן \\ אוֹתַתֶּן | |
third | אוֹתֵת | אוֹתְתָה | אוֹתְתוּ | ||
present | מְאוֹתֵת | מְאוֹתֶתֶת | מְאוֹתְתִים | מְאוֹתְתוֹת | |
future | first | אֲאוֹתֵת | נְאוֹתֵת | ||
second | תְּאוֹתֵת | תְּאוֹתְתִי | תְּאוֹתְתוּ | תְּאוֹתֵתְנָה1 | |
third | יְאוֹתֵת | תְּאוֹתֵת | יְאוֹתְתוּ | תְּאוֹתֵתְנָה1 | |
imperative | אוֹתֵת | אוֹתְתִי | אוֹתְתוּ | אוֹתֵתְנָה1 | |
notes |
|