Bekennen
German
Noun
Bekennen n (genitive Bekennens, no plural)
- gerund of bekennen
Declension
Declension of Bekennen (uncountable)
singular | |||
---|---|---|---|
indef. | def. | noun | |
nominative | ein | das | Bekennen |
genitive | eines | des | Bekennens |
dative | einem | dem | Bekennen |
accusative | ein | das | Bekennen |