քահալ

քահալ

Armenian

Etymology

From Middle Armenian քահալ (kʿahal), գահալ (gahal), ultimately from Arabic كاهِل‎ (kāhil).

Adjective

քահալ • (kʿahal) (obsolete)

1. sluggish, lazy

   Synonym: ծույլ (cuyl)

   • 1636, Simēon Lehacʿi, Ułegrutʿiwn [Travel Notes] :[1]

     Եւ յորժամ ճանապարհ ելաք, այն արագ իշվան հազիւ շարժէին, քահալ եւ ծոյլ եղեն

     Ew yoržam čanaparh elakʿ, ayn arag išvan haziw šaržēin, kʿahal ew coyl ełen

   • ca. 1680–1684, Baṙ girg taliani [An Armenian–Italian Dictionary published in Venice] page 13:[2]

     գահալ․ փօլթռօնէ

     gahal; pʿōltʿṙōnē

     գահալ (gahal) = poltrone

Alternative forms

• գահալ (gahal)

References

1. Akinean, H. N., editor (1936) Simēon dpri Lehacʿwoy ułegrutʿiwn, taregrutʿiwn ew yišatakarankʿ (Azgayin matenadaran; 141), Vienna: Mekhitarist Press, page 227
2. Orengo, Alessandro (2019), “Il ԲԱՌ ԳԻՐԳ ՏԱԼԻԱՆԻ Un dizionario armeno-italiano del XVII secolo”, in U. Bläsing, J. Dum-Tragut, T.M. van Lint, editors, Armenian, Hittite, and Indo-European Studies: A Commemoration Volume for Jos J.S. Weitenberg (Hebrew University Armenian Studies; 15), Leuven: Peeters, page 219

Further reading

• Łazaryan, Ṙ. S.; Avetisyan, H. M. (2009), “գահալ”, in Miǰin hayereni baṙaran [Dictionary of Middle Armenian] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press