վանեմ
Old Armenian
Etymology
From Middle Persian wʾnytn' (wānīdan, “to conquer, usurp, destroy”), from the same Proto-Indo-European source as գուն (gun).
Verb
վանեմ • (vanem)
- (transitive) to drive out, to expel, to thrust or push back or aside, to chase, to drive away, to pursue
- (transitive) to repel, to beat off or back, to attack, to defeat, to rout, to conquer
Conjugation
active
| infinitive | վանել (vanel) | participle | վանեցեալ, վանեալ (vanecʿeal, vaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վանեց- (vanecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանեմ (vanem) | վանես (vanes) | վանէ (vanē) | վանեմք (vanemkʿ) | վանէք (vanēkʿ) | վանեն (vanen) | |
| imperfect | վանէի, վանեի* (vanēi, vanei*) | վանէիր, վանեիր* (vanēir, vaneir*) | վանէր (vanēr) | վանէաք, վանեաք* (vanēakʿ, vaneakʿ*) | վանէիք, վանեիք* (vanēikʿ, vaneikʿ*) | վանէին, վանեին* (vanēin, vanein*) | |
| aorist | վանեցի (vanecʿi) | վանեցեր (vanecʿer) | վանեաց (vaneacʿ) | վանեցաք (vanecʿakʿ) | վանեցէք, վանեցիք (vanecʿēkʿ, vanecʿikʿ) | վանեցին (vanecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանիցեմ (vanicʿem) | վանիցես (vanicʿes) | վանիցէ (vanicʿē) | վանիցեմք (vanicʿemkʿ) | վանիցէք (vanicʿēkʿ) | վանիցեն (vanicʿen) | |
| aorist | վանեցից (vanecʿicʿ) | վանեսցես (vanescʿes) | վանեսցէ (vanescʿē) | վանեսցուք (vanescʿukʿ) | վանեսջիք (vanesǰikʿ) | վանեսցեն (vanescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վանեա՛ (vaneá) | — | — | վանեցէ՛ք (vanecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | վանեսջի՛ր (vanesǰír) | — | — | վանեսջի՛ք (vanesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վաներ (mí vaner) | — | — | մի՛ վանէք (mí vanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | վանել, վանիլ* (vanel, vanil*) | participle | վանեցեալ, վանեալ (vanecʿeal, vaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վանեց- (vanecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանիմ (vanim) | վանիս (vanis) | վանի (vani) | վանիմք (vanimkʿ) | վանիք (vanikʿ) | վանին (vanin) | |
| imperfect | վանէի (vanēi) | վանէիր (vanēir) | վանէր, վանիւր (vanēr, vaniwr) | վանէաք (vanēakʿ) | վանէիք (vanēikʿ) | վանէին (vanēin) | |
| aorist | վանեցայ (vanecʿay) | վանեցար (vanecʿar) | վանեցաւ (vanecʿaw) | վանեցաք (vanecʿakʿ) | վանեցայք (vanecʿaykʿ) | վանեցան (vanecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վանիցիմ (vanicʿim) | վանիցիս (vanicʿis) | վանիցի (vanicʿi) | վանիցիմք (vanicʿimkʿ) | վանիցիք (vanicʿikʿ) | վանիցին (vanicʿin) | |
| aorist | վանեցայց (vanecʿaycʿ) | վանեսցիս (vanescʿis) | վանեսցի (vanescʿi) | վանեսցուք (vanescʿukʿ) | վանեսջիք (vanesǰikʿ) | վանեսցին (vanescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վանեա՛ց (vaneácʿ) | — | — | վանեցարո՛ւք (vanecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | վանեսջի՛ր (vanesǰír) | — | — | վանեսջի՛ք (vanesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վանիր (mí vanir) | — | — | մի՛ վանիք (mí vanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Derived terms
- հնդկավան (hndkavan)
- վան (van)
- վանիչ (vaničʿ)
- վանումն (vanumn)
Descendants
- Armenian: վանել (vanel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “վանեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “վան”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 229