վախճանիմ
Old Armenian
Etymology
From վախճան (vaxčan).
Verb
վախճանիմ • (vaxčanim)
- (intransitive) to die, pass away
- 5th century, Bible, Job 14.8–9:[1]
- Եթէ ծերասցի յերկրի արմատ նորա՝ եւ ի քարի վախճանեսցի բուն նորա, ի հոտոյ ջրոյ ծաղկեսցի
- Etʿē cerascʿi yerkri armat nora, ew i kʿari vaxčanescʿi bun nora, i hotoy ǰroy całkescʿi
- Translation by Claude E. Cox
- If its root grow old in earth, and the crown of its root die in a rock, at the scent of water it will sprout
- Եթէ ծերասցի յերկրի արմատ նորա՝ եւ ի քարի վախճանեսցի բուն նորա, ի հոտոյ ջրոյ ծաղկեսցի
- mediopassive of վախճանեմ (vaxčanem)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | վախճանել, վախճանիլ* (vaxčanel, vaxčanil*) | participle | վախճանեցեալ, վախճանեալ (vaxčanecʿeal, vaxčaneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վախճանեց- (vaxčanecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վախճանիմ (vaxčanim) | վախճանիս (vaxčanis) | վախճանի (vaxčani) | վախճանիմք (vaxčanimkʿ) | վախճանիք (vaxčanikʿ) | վախճանին (vaxčanin) | |
| imperfect | վախճանէի (vaxčanēi) | վախճանէիր (vaxčanēir) | վախճանէր, վախճանիւր (vaxčanēr, vaxčaniwr) | վախճանէաք (vaxčanēakʿ) | վախճանէիք (vaxčanēikʿ) | վախճանէին (vaxčanēin) | |
| aorist | վախճանեցայ (vaxčanecʿay) | վախճանեցար (vaxčanecʿar) | վախճանեցաւ (vaxčanecʿaw) | վախճանեցաք (vaxčanecʿakʿ) | վախճանեցայք (vaxčanecʿaykʿ) | վախճանեցան (vaxčanecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վախճանիցիմ (vaxčanicʿim) | վախճանիցիս (vaxčanicʿis) | վախճանիցի (vaxčanicʿi) | վախճանիցիմք (vaxčanicʿimkʿ) | վախճանիցիք (vaxčanicʿikʿ) | վախճանիցին (vaxčanicʿin) | |
| aorist | վախճանեցայց (vaxčanecʿaycʿ) | վախճանեսցիս (vaxčanescʿis) | վախճանեսցի (vaxčanescʿi) | վախճանեսցուք (vaxčanescʿukʿ) | վախճանեսջիք (vaxčanesǰikʿ) | վախճանեսցին (vaxčanescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վախճանեա՛ց (vaxčaneácʿ) | — | — | վախճանեցարո՛ւք (vaxčanecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | վախճանեսջի՛ր (vaxčanesǰír) | — | — | վախճանեսջի՛ք (vaxčanesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վախճանիր (mí vaxčanir) | — | — | մի՛ վախճանիք (mí vaxčanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: վախճանվել (vaxčanvel), վախճանիլ (vaxčanil)
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “վախճանիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վախճանիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
References
- Cox, Claude E. (2006) Armenian Job: reconstructed Greek text, critical edition of the Armenian with English translation (Hebrew University Armenian studies; 8), Leuven – Paris – Dudley, MA: Peeters, pages 118–119