սարա
Armenian
Etymology
From Arabic صَرْعَة (ṣarʿa).[1]
Noun
սարա • (sara)[1]
- (obsolete) epilepsy
- Synonym: ընկնավորություն (ənknavorutʿyun)
- 17th century, Buniatʿ Sebastacʿi, Girkʿ bžškutʿean tumari :
- Թէ յղեղն ընկնի՝ զքթա և սապաթ և սարա և թաշանուշ լինի
- Tʿē yłełn ənkni, zkʿtʿa ew sapatʿ ew sara ew tʿašanuš lini
- Թէ յղեղն ընկնի՝ զքթա և սապաթ և սարա և թաշանուշ լինի
References
- Połosyan, Norayr (2014), “սարա”, in Norahayt baṙer vałašxarhabaryan ałbyurnerum (16–18-rd dd.) [Newfound Words in Early Ashkharhabar Sources (16–18th cc.)], Yerevan: University Press, page 180a