ռայք
Old Armenian
Etymology
Attested only in two passages in Chrysostom, in both cases in the plural ռայ-ք (ṙay-kʿ). Likely borrowed from Classical Syriac ܪܥܝܐ (rʿayā), the plural of ܪܥܝܐ (reʿyā, “pastured flock”), which is related to Arabic رَعِيَّة (raʿiyya), from whose plural we have dialectal Armenian ռայա (ṙaya).
Noun
ռայք • (ṙaykʿ) pl
- group
- 5th century, John Chrysostom, Commentary on Isaiah :
- Իսկ կամիցի՞ս՝ ուր ուրախութիւնքն ինչ իցեն կամ խաղ մարդկան, ուր հարսանիք եւ ռայք կաքաւչացն կայցեն, անդր ձգեսցուք զայնպիսին։
- Isk kamicʿi?s, ur uraxutʿiwnkʿn inčʿ icʿen kam xał mardkan, ur harsanikʿ ew ṙaykʿ kakʿawčʿacʿn kaycʿen, andr jgescʿukʿ zaynpisin.
- Իսկ կամիցի՞ս՝ ուր ուրախութիւնքն ինչ իցեն կամ խաղ մարդկան, ուր հարսանիք եւ ռայք կաքաւչացն կայցեն, անդր ձգեսցուք զայնպիսին։
- 5th century, John Chrysostom, Commentary on Epistles of Paul First Epistle to Timothy:
- անդ պիտոյ է ոսկին եւ մարգարիտն ընդելուզեալ, անդ հանդերձքն պաճուճեալք, անդէն զարդուցն ռայք եւ ժամանակ մենթանաց, անդ սեթեւեթել եւ ադնէն պերեւեթել
- and pitoy ē oskin ew margaritn əndeluzeal, and handerjkʿn pačučealkʿ, andēn zarducʿn ṙaykʿ ew žamanak mentʿanacʿ, and setʿewetʿel ew adnēn perewetʿel
- անդ պիտոյ է ոսկին եւ մարգարիտն ընդելուզեալ, անդ հանդերձքն պաճուճեալք, անդէն զարդուցն ռայք եւ ժամանակ մենթանաց, անդ սեթեւեթել եւ ադնէն պերեւեթել
Further reading
- Ačaṙean, Hračʿeay (1979), “ռայ₂”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), volume IV, 2nd edition, reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, pages 140–141, unknown origin
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1837), “ռայ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), volume II, Venice: S. Lazarus Armenian Academy, page 681a, identifying with ռայ (ṙay, “flag”) from Arabic رَايَة (rāya, “banner, ensign”)
- Dervischjan, P. Seraphin (1877) Armeniaca I: Das Altarmenische (in German), Vienna: Mechitharisten Buchdruckerei, page 102, connecting to the family of Sanskrit रयि (rayi, “wealth”)
- Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 275, doubting the connection with Arabic رَايَة (rāya, “banner, ensign”) because of early attestation, otherwise unknown origin
- J̌ahukyan, Geworg (2010), “ռայ₂”, in Vahan Sargsyan, editor, Hayeren stugabanakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Asoghik, page 656a, unknown origin