նվաճել
Armenian
Alternative forms
- նուաճել (nuačel) – traditional orthography spelling
Etymology
Learned borrowing from Old Armenian նուաճեմ (nuačem).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [nəvɑˈt͡ʃɛl]
- (Western Armenian, standard) IPA(key): [nəvɑˈd͡ʒɛl]
Verb
նվաճել • (nvačel)
- (transitive) to conquer
- (transitive) to achieve; to gain; to win
Inflection
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | նվաճել (nvačel) | imperfective converb | նվաճում (nvačum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | նվաճվել (nvačvel) | simultaneous converb | նվաճելիս (nvačelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | նվաճել (nvačel) | ||||
| aorist stem | նվաճ- (nvač-) | future converb I | նվաճելու (nvačelu) | ||||
| resultative participle | նվաճած (nvačac) | future converb II | նվաճելիք (nvačelikʿ) | ||||
| subject participle | նվաճող (nvačoł) | connegative converb | նվաճի (nvači) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | նվաճում եմ (nvačum em) | նվաճում ես (nvačum es) | նվաճում է (nvačum ē) | նվաճում ենք (nvačum enkʿ) | նվաճում եք (nvačum ekʿ) | նվաճում են (nvačum en) | |
| imperfect | նվաճում էի (nvačum ēi) | նվաճում էիր (nvačum ēir) | նվաճում էր (nvačum ēr) | նվաճում էինք (nvačum ēinkʿ) | նվաճում էիք (nvačum ēikʿ) | նվաճում էին (nvačum ēin) | |
| future | նվաճելու եմ (nvačelu em) | նվաճելու ես (nvačelu es) | նվաճելու է (nvačelu ē) | նվաճելու ենք (nvačelu enkʿ) | նվաճելու եք (nvačelu ekʿ) | նվաճելու են (nvačelu en) | |
| future perfect | նվաճելու էի (nvačelu ēi) | նվաճելու էիր (nvačelu ēir) | նվաճելու էր (nvačelu ēr) | նվաճելու էինք (nvačelu ēinkʿ) | նվաճելու էիք (nvačelu ēikʿ) | նվաճելու էին (nvačelu ēin) | |
| present perfect | նվաճել եմ (nvačel em) | նվաճել ես (nvačel es) | նվաճել է (nvačel ē) | նվաճել ենք (nvačel enkʿ) | նվաճել եք (nvačel ekʿ) | նվաճել են (nvačel en) | |
| pluperfect | նվաճել էի (nvačel ēi) | նվաճել էիր (nvačel ēir) | նվաճել էր (nvačel ēr) | նվաճել էինք (nvačel ēinkʿ) | նվաճել էիք (nvačel ēikʿ) | նվաճել էին (nvačel ēin) | |
| aorist | նվաճեցի, նվաճի* (nvačecʿi, nvači*) | նվաճեցիր, նվաճիր* (nvačecʿir, nvačir*) | նվաճեց (nvačecʿ) | նվաճեցինք, նվաճինք* (nvačecʿinkʿ, nvačinkʿ*) | նվաճեցիք, նվաճիք* (nvačecʿikʿ, nvačikʿ*) | նվաճեցին, նվաճին* (nvačecʿin, nvačin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | նվաճեմ (nvačem) | նվաճես (nvačes) | նվաճի (nvači) | նվաճենք (nvačenkʿ) | նվաճեք (nvačekʿ) | նվաճեն (nvačen) | |
| future perfect | նվաճեի (nvačei) | նվաճեիր (nvačeir) | նվաճեր (nvačer) | նվաճեինք (nvačeinkʿ) | նվաճեիք (nvačeikʿ) | նվաճեին (nvačein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կնվաճեմ (knvačem) | կնվաճես (knvačes) | կնվաճի (knvači) | կնվաճենք (knvačenkʿ) | կնվաճեք (knvačekʿ) | կնվաճեն (knvačen) | |
| future perfect | կնվաճեի (knvačei) | կնվաճեիր (knvačeir) | կնվաճեր (knvačer) | կնվաճեինք (knvačeinkʿ) | կնվաճեիք (knvačeikʿ) | կնվաճեին (knvačein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | նվաճի՛ր, նվաճի՛* (nvačír, nvačí*) | — | — | նվաճե՛ք, նվաճեցե՛ք** (nvačékʿ, nvačecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չնվաճել (čʿnvačel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չնվաճի (čʿnvači) | ||||||
| resultative participle | չնվաճած (čʿnvačac) | ||||||
| subject participle | չնվաճող (čʿnvačoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ նվաճում (čʿem nvačum) | չես նվաճում (čʿes nvačum) | չի նվաճում (čʿi nvačum) | չենք նվաճում (čʿenkʿ nvačum) | չեք նվաճում (čʿekʿ nvačum) | չեն նվաճում (čʿen nvačum) | |
| imperfect | չէի նվաճում (čʿēi nvačum) | չէիր նվաճում (čʿēir nvačum) | չէր նվաճում (čʿēr nvačum) | չէինք նվաճում (čʿēinkʿ nvačum) | չէիք նվաճում (čʿēikʿ nvačum) | չէին նվաճում (čʿēin nvačum) | |
| future | չեմ նվաճելու (čʿem nvačelu) | չես նվաճելու (čʿes nvačelu) | չի նվաճելու (čʿi nvačelu) | չենք նվաճելու (čʿenkʿ nvačelu) | չեք նվաճելու (čʿekʿ nvačelu) | չեն նվաճելու (čʿen nvačelu) | |
| future perfect | չէի նվաճելու (čʿēi nvačelu) | չէիր նվաճելու (čʿēir nvačelu) | չէր նվաճելու (čʿēr nvačelu) | չէինք նվաճելու (čʿēinkʿ nvačelu) | չէիք նվաճելու (čʿēikʿ nvačelu) | չէին նվաճելու (čʿēin nvačelu) | |
| present perfect | չեմ նվաճել (čʿem nvačel) | չես նվաճել (čʿes nvačel) | չի նվաճել (čʿi nvačel) | չենք նվաճել (čʿenkʿ nvačel) | չեք նվաճել (čʿekʿ nvačel) | չեն նվաճել (čʿen nvačel) | |
| pluperfect | չէի նվաճել (čʿēi nvačel) | չէիր նվաճել (čʿēir nvačel) | չէր նվաճել (čʿēr nvačel) | չէինք նվաճել (čʿēinkʿ nvačel) | չէիք նվաճել (čʿēikʿ nvačel) | չէին նվաճել (čʿēin nvačel) | |
| aorist | չնվաճեցի, չնվաճի* (čʿnvačecʿi, čʿnvači*) | չնվաճեցիր, չնվաճիր* (čʿnvačecʿir, čʿnvačir*) | չնվաճեց (čʿnvačecʿ) | չնվաճեցինք, չնվաճինք* (čʿnvačecʿinkʿ, čʿnvačinkʿ*) | չնվաճեցիք, չնվաճիք* (čʿnvačecʿikʿ, čʿnvačikʿ*) | չնվաճեցին, չնվաճին* (čʿnvačecʿin, čʿnvačin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չնվաճեմ (čʿnvačem) | չնվաճես (čʿnvačes) | չնվաճի (čʿnvači) | չնվաճենք (čʿnvačenkʿ) | չնվաճեք (čʿnvačekʿ) | չնվաճեն (čʿnvačen) | |
| future perfect | չնվաճեի (čʿnvačei) | չնվաճեիր (čʿnvačeir) | չնվաճեր (čʿnvačer) | չնվաճեինք (čʿnvačeinkʿ) | չնվաճեիք (čʿnvačeikʿ) | չնվաճեին (čʿnvačein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ նվաճի (čʿem nvači) | չես նվաճի (čʿes nvači) | չի նվաճի (čʿi nvači) | չենք նվաճի (čʿenkʿ nvači) | չեք նվաճի (čʿekʿ nvači) | չեն նվաճի (čʿen nvači) | |
| future perfect | չէի նվաճի (čʿēi nvači) | չէիր նվաճի (čʿēir nvači) | չէր նվաճի (čʿēr nvači) | չէինք նվաճի (čʿēinkʿ nvači) | չէիք նվաճի (čʿēikʿ nvači) | չէին նվաճի (čʿēin nvači) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ նվաճիր, մի՛ նվաճի* (mí nvačir, mí nvači*) | — | — | մի՛ նվաճեք, մի՛ նվաճեցեք** (mí nvačekʿ, mí nvačecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | նվաճել (nvačel) | |||
| dative | նվաճելու (nvačelu) | |||
| ablative | նվաճելուց (nvačelucʿ) | |||
| instrumental | նվաճելով (nvačelov) | |||
| locative | նվաճելում (nvačelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | նվաճելը/նվաճելն (nvačelə/nvačeln) | |||
| dative | նվաճելուն (nvačelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | նվաճելս (nvačels) | |||
| dative | նվաճելուս (nvačelus) | |||
| ablative | նվաճելուցս (nvačelucʿs) | |||
| instrumental | նվաճելովս (nvačelovs) | |||
| locative | նվաճելումս (nvačelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | նվաճելդ (nvačeld) | |||
| dative | նվաճելուդ (nvačelud) | |||
| ablative | նվաճելուցդ (nvačelucʿd) | |||
| instrumental | նվաճելովդ (nvačelovd) | |||
| locative | նվաճելումդ (nvačelumd) | |||
Old Armenian
Verb
նվաճել • (nvačel)
- infinitive of նուաճեմ (nuačem)
Declension
o-type
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | նվաճել (nvačel) |
| genitive | նվաճելոյ (nvačeloy) |
| dative | նվաճելոյ (nvačeloy) |
| accusative | նվաճել (nvačel) |
| ablative | նվաճելոյ (nvačeloy) |
| instrumental | նվաճելով (nvačelov) |
| locative | նվաճել (nvačel) |