նշանակեմ
Old Armenian
Etymology
From նշանակ (nšanak).
Verb
նշանակեմ • (nšanakem)
- (transitive) to designate, indicate
Conjugation
active
infinitive | նշանակել (nšanakel) | participle | նշանակեցեալ, նշանակեալ (nšanakecʿeal, nšanakeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | նշանակեց- (nšanakecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նշանակեմ (nšanakem) | նշանակես (nšanakes) | նշանակէ (nšanakē) | նշանակեմք (nšanakemkʿ) | նշանակէք (nšanakēkʿ) | նշանակեն (nšanaken) | |
imperfect | նշանակէի, նշանակեի* (nšanakēi, nšanakei*) | նշանակէիր, նշանակեիր* (nšanakēir, nšanakeir*) | նշանակէր (nšanakēr) | նշանակէաք, նշանակեաք* (nšanakēakʿ, nšanakeakʿ*) | նշանակէիք, նշանակեիք* (nšanakēikʿ, nšanakeikʿ*) | նշանակէին, նշանակեին* (nšanakēin, nšanakein*) | |
aorist | նշանակեցի (nšanakecʿi) | նշանակեցեր (nšanakecʿer) | նշանակեաց (nšanakeacʿ) | նշանակեցաք (nšanakecʿakʿ) | նշանակեցէք, նշանակեցիք (nšanakecʿēkʿ, nšanakecʿikʿ) | նշանակեցին (nšanakecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նշանակիցեմ (nšanakicʿem) | նշանակիցես (nšanakicʿes) | նշանակիցէ (nšanakicʿē) | նշանակիցեմք (nšanakicʿemkʿ) | նշանակիցէք (nšanakicʿēkʿ) | նշանակիցեն (nšanakicʿen) | |
aorist | նշանակեցից (nšanakecʿicʿ) | նշանակեսցես (nšanakescʿes) | նշանակեսցէ (nšanakescʿē) | նշանակեսցուք (nšanakescʿukʿ) | նշանակեսջիք (nšanakesǰikʿ) | նշանակեսցեն (nšanakescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | նշանակեա՛ (nšanakeá) | — | — | նշանակեցէ՛ք (nšanakecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | նշանակեսջի՛ր (nšanakesǰír) | — | — | նշանակեսջի՛ք (nšanakesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ նշանակեր (mí nšanaker) | — | — | մի՛ նշանակէք (mí nšanakēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | նշանակել, նշանակիլ* (nšanakel, nšanakil*) | participle | նշանակեցեալ, նշանակեալ (nšanakecʿeal, nšanakeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | նշանակեց- (nšanakecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նշանակիմ (nšanakim) | նշանակիս (nšanakis) | նշանակի (nšanaki) | նշանակիմք (nšanakimkʿ) | նշանակիք (nšanakikʿ) | նշանակին (nšanakin) | |
imperfect | նշանակէի (nšanakēi) | նշանակէիր (nšanakēir) | նշանակէր, նշանակիւր (nšanakēr, nšanakiwr) | նշանակէաք (nšanakēakʿ) | նշանակէիք (nšanakēikʿ) | նշանակէին (nšanakēin) | |
aorist | նշանակեցայ (nšanakecʿay) | նշանակեցար (nšanakecʿar) | նշանակեցաւ (nšanakecʿaw) | նշանակեցաք (nšanakecʿakʿ) | նշանակեցայք (nšanakecʿaykʿ) | նշանակեցան (nšanakecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նշանակիցիմ (nšanakicʿim) | նշանակիցիս (nšanakicʿis) | նշանակիցի (nšanakicʿi) | նշանակիցիմք (nšanakicʿimkʿ) | նշանակիցիք (nšanakicʿikʿ) | նշանակիցին (nšanakicʿin) | |
aorist | նշանակեցայց (nšanakecʿaycʿ) | նշանակեսցիս (nšanakescʿis) | նշանակեսցի (nšanakescʿi) | նշանակեսցուք (nšanakescʿukʿ) | նշանակեսջիք (nšanakesǰikʿ) | նշանակեսցին (nšanakescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | նշանակեա՛ց (nšanakeácʿ) | — | — | նշանակեցարո՛ւք (nšanakecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | նշանակեսջի՛ր (nšanakesǰír) | — | — | նշանակեսջի՛ք (nšanakesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ նշանակիր (mí nšanakir) | — | — | մի՛ նշանակիք (mí nšanakikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: նշանակել (nšanakel)
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “նշանակեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “նշանակեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Thomson, Robert W. (1989) An Introduction to Classical Armenian, 2nd edition, Delmar, New York: Caravan Books, page 233