հնարեմ
Old Armenian
Verb
հնարեմ • (hnarem)
- Alternative form of հնարիմ (hnarim)
Conjugation
active
infinitive | հնարել (hnarel) | participle | հնարեցեալ, հնարեալ (hnarecʿeal, hnareal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հնարեց- (hnarecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հնարեմ (hnarem) | հնարես (hnares) | հնարէ (hnarē) | հնարեմք (hnaremkʿ) | հնարէք (hnarēkʿ) | հնարեն (hnaren) | |
imperfect | հնարէի, հնարեի* (hnarēi, hnarei*) | հնարէիր, հնարեիր* (hnarēir, hnareir*) | հնարէր (hnarēr) | հնարէաք, հնարեաք* (hnarēakʿ, hnareakʿ*) | հնարէիք, հնարեիք* (hnarēikʿ, hnareikʿ*) | հնարէին, հնարեին* (hnarēin, hnarein*) | |
aorist | հնարեցի (hnarecʿi) | հնարեցեր (hnarecʿer) | հնարեաց (hnareacʿ) | հնարեցաք (hnarecʿakʿ) | հնարեցէք, հնարեցիք (hnarecʿēkʿ, hnarecʿikʿ) | հնարեցին (hnarecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հնարիցեմ (hnaricʿem) | հնարիցես (hnaricʿes) | հնարիցէ (hnaricʿē) | հնարիցեմք (hnaricʿemkʿ) | հնարիցէք (hnaricʿēkʿ) | հնարիցեն (hnaricʿen) | |
aorist | հնարեցից (hnarecʿicʿ) | հնարեսցես (hnarescʿes) | հնարեսցէ (hnarescʿē) | հնարեսցուք (hnarescʿukʿ) | հնարեսջիք (hnaresǰikʿ) | հնարեսցեն (hnarescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հնարեա՛ (hnareá) | — | — | հնարեցէ՛ք (hnarecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | հնարեսջի՛ր (hnaresǰír) | — | — | հնարեսջի՛ք (hnaresǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հնարեր (mí hnarer) | — | — | մի՛ հնարէք (mí hnarēkʿ) | — | |
*rare |