հիանամ
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain. Martirosyan suggests derivation from Proto-Armenian *hi- (“bound, numb”), from Proto-Indo-European *seh₂y- (“to bind”), + -ան- (-an-).
Verb
հիանամ • (hianam)
- to be astounded, stricken with amazement, terror or admiration
- հիացեալ զարմանամ ― hiacʿeal zarmanam ― I am lost in wonder, I am filled with admiration
Conjugation
mediopassive
| infinitive | հիանալ (hianal) | participle | հիացեալ (hiacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | հիացուցանեմ (hiacʿucʿanem) | aorist stem | հիաց- (hiacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հիանամ (hianam) | հիանաս (hianas) | հիանայ (hianay) | հիանամք (hianamkʿ) | հիանայք (hianaykʿ) | հիանան (hianan) | |
| imperfect | հիանայի (hianayi) | հիանայիր (hianayir) | հիանայր (hianayr) | հիանայաք (hianayakʿ) | հիանայիք (hianayikʿ) | հիանային (hianayin) | |
| aorist | հիացայ (hiacʿay) | հիացար (hiacʿar) | հիացաւ (hiacʿaw) | հիացաք (hiacʿakʿ) | հիացայք (hiacʿaykʿ) | հիացան (hiacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | հիանայցիմ (hianaycʿim) | հիանայցիս (hianaycʿis) | հիանայցի (hianaycʿi) | հիանայցիմք (hianaycʿimkʿ) | հիանայցիք (hianaycʿikʿ) | հիանայցին (hianaycʿin) | |
| aorist | հիացայց (hiacʿaycʿ) | հիասցիս (hiascʿis) | հիասցի (hiascʿi) | հիասցուք (hiascʿukʿ) | հիասջիք (hiasǰikʿ) | հիասցին (hiascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | հիացի՛ր (hiacʿír) | — | — | հիացարո՛ւք (hiacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | հիասջի՛ր (hiasǰír) | — | — | հիասջի՛ք (hiasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ հիանար (mí hianar) | — | — | մի՛ հիանայք (mí hianaykʿ) | — | |
Derived terms
- բազմահիացիկ (bazmahiacʿik)
- գեղեցկահիաց (gełecʿkahiacʿ)
- կանխահիաց (kanxahiacʿ)
- հիազարհուր (hiazarhur)
- հիազօր (hiazōr)
- հիահրաշ (hiahraš)
- հիահրաշութիւն (hiahrašutʿiwn)
- հիանալի (hianali)
- հիանշմար (hianšmar)
- հիաչքնաղ (hiačʿkʿnał)
- հիապատում (hiapatum)
- հիասացութիւն (hiasacʿutʿiwn)
- հիացական (hiacʿakan)
- հիացութիւն (hiacʿutʿiwn)
- հիացումն (hiacʿumn)
- հիացուցանեմ (hiacʿucʿanem)
- հիացուցանող (hiacʿucʿanoł)
- հիացուցիչ (hiacʿucʿičʿ)
Descendants
- Armenian: հիանալ (hianal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հիանամ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հիանամ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “հի”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Martirosyan, Hrach (2010) Etymological Dictionary of the Armenian Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 8), Leiden, Boston: Brill, page 408