հարիւրապետ
Old Armenian
Etymology
հարիւր (hariwr) + -ա- (-a-) + պետ (pet)
Noun
հարիւրապետ • (hariwrapet)
- leader of a hundred, centurion
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | հարիւրապետ (hariwrapet) | հարիւրապետք (hariwrapetkʿ) | |
genitive | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʿ) | |
dative | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʿ) | |
accusative | հարիւրապետ (hariwrapet) | հարիւրապետս (hariwrapets) | |
ablative | հարիւրապետէ (hariwrapetē) | հարիւրապետաց (hariwrapetacʿ) | |
instrumental | հարիւրապետաւ (hariwrapetaw) | հարիւրապետաւք = հարիւրապետօք (hariwrapetawkʿ = hariwrapetōkʿ) | |
locative | հարիւրապետի (hariwrapeti) | հարիւրապետս (hariwrapets) |
Descendants
- Armenian: հարյուրապետ (haryurapet)
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837) , “հարիւրապետ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879) , “հարիւրապետ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy