կոչում
Armenian
Etymology
From Old Armenian կոչումն (kočʿumn).
Pronunciation
- (Eastern Armenian) IPA(key): [koˈtʃʰum]
Noun
կոչում • (kočʿum)
- rank, title, status, degree
- vocation, calling; mission
- destination, purpose, predestination
- (archaic) class, social class
Declension
n-type/i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | կոչում (kočʿum) | կոչումներ (kočʿumner) | ||
| dative | կոչման, կոչումի (kočʿman, kočʿumi) | կոչումների (kočʿumneri) | ||
| ablative | կոչումից (kočʿumicʿ) | կոչումներից (kočʿumnericʿ) | ||
| instrumental | կոչմամբ, կոչումով (kočʿmamb, kočʿumov) | կոչումներով (kočʿumnerov) | ||
| locative | կոչումում* (kočʿumum*) | կոչումներում (kočʿumnerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | կոչումը/կոչումն (kočʿumə/kočʿumn) | կոչումները/կոչումներն (kočʿumnerə/kočʿumnern) | ||
| dative | կոչմանը/կոչմանն, կոչումին (kočʿmanə/kočʿmann, kočʿumin) | կոչումներին (kočʿumnerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | կոչումս (kočʿums) | կոչումներս (kočʿumners) | ||
| dative | կոչմանս/կոչումիս (kočʿmans/kočʿumis) | կոչումներիս (kočʿumneris) | ||
| ablative | կոչումիցս (kočʿumicʿs) | կոչումներիցս (kočʿumnericʿs) | ||
| instrumental | կոչումովս (kočʿumovs) | կոչումներովս (kočʿumnerovs) | ||
| locative | կոչումումս* (kočʿumums*) | կոչումներումս (kočʿumnerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | կոչումդ (kočʿumd) | կոչումներդ (kočʿumnerd) | ||
| dative | կոչմանդ/կոչումիդ (kočʿmand/kočʿumid) | կոչումներիդ (kočʿumnerid) | ||
| ablative | կոչումիցդ (kočʿumicʿd) | կոչումներիցդ (kočʿumnericʿd) | ||
| instrumental | կոչումովդ (kočʿumovd) | կոչումներովդ (kočʿumnerovd) | ||
| locative | կոչումումդ* (kočʿumumd*) | կոչումներումդ (kočʿumnerumd) | ||
| *the singular locative is seldom used | ||||
Related terms
- կոչել (kočʿel) (kočel)