կնություն
Armenian
Etymology
From Old Armenian կնութիւն (knutʿiwn).
Pronunciation
- (Eastern Armenian, standard) IPA(key): [kənutʰˈjun]
Noun
կնություն • (knutʿyun) (traditional orthography spelling կնութիւն)
- the state of being a married woman, a wife
- կնություն անել ― knutʿyun anel ― (dated) to perform the traditional duties of a wife as a woman
- կնության առնել ― knutʿyan aṙnel ― to take as one's wife, to marry
- կնության գնալ ― knutʿyan gnal ― to accept a man as one's husband, to marry
- կնության տալ ― knutʿyan tal ― to be married off as a woman
- femininity, womanhood
Declension
n-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | կնություն (knutʿyun) | |||
dative | կնության (knutʿyan) | |||
ablative | կնությունից (knutʿyunicʿ) | |||
instrumental | կնությամբ, կնությունով* (knutʿyamb, knutʿyunov*) | |||
locative | կնությունում (knutʿyunum) | |||
definite forms | ||||
nominative | կնությունը/կնությունն (knutʿyunə/knutʿyunn) | |||
dative | կնությանը/կնությանն (knutʿyanə/knutʿyann) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | կնությունս (knutʿyuns) | |||
dative | կնությանս (knutʿyans) | |||
ablative | կնությունիցս (knutʿyunicʿs) | |||
instrumental | կնությամբս, կնությունովս* (knutʿyambs, knutʿyunovs*) | |||
locative | կնությունումս (knutʿyunums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | կնությունդ (knutʿyund) | |||
dative | կնությանդ (knutʿyand) | |||
ablative | կնությունիցդ (knutʿyunicʿd) | |||
instrumental | կնությամբդ, կնությունովդ* (knutʿyambd, knutʿyunovd*) | |||
locative | կնությունումդ (knutʿyunumd) | |||
*colloquial **dated |