կաւ
See also: կավ
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain.
Noun
կաւ • (kaw)
- mud, mire, dirt
- clay, argil, potter's earth
- հոռոմ, մատնեհարած/նշաւոր կաւ ― hoṙom, matneharac/nšawor kaw ― bole, bolary earth
- ծեփել կաւով ― cepʿel kawov ― to clay, to cover with clay
Declension
o-type
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | կաւ (kaw) |
| genitive | կաւոյ (kawoy) |
| dative | կաւոյ (kawoy) |
| accusative | կաւ (kaw) |
| ablative | կաւոյ (kawoy) |
| instrumental | կաւով (kawov) |
| locative | կաւ (kaw) |
u-type
| singular (uncountable) | |
|---|---|
| nominative | կաւ (kaw) |
| genitive | կաւու (kawu) |
| dative | կաւու (kawu) |
| accusative | կաւ (kaw) |
| ablative | կաւէ (kawē) |
| instrumental | կաւու (kawu) |
| locative | կաւու (kawu) |
Derived terms
- կաւագործ (kawagorc)
- կաւագործեմ (kawagorcem)
- կաւագործութիւն (kawagorcutʿiwn)
- կաւածեփ (kawacepʿ)
- կաւակերպ (kawakerp)
- կաւակերտ (kawakert)
- կաւակոխութիւն (kawakoxutʿiwn)
- կաւանամ (kawanam)
- կաւառ (kawaṙ)
- կաւառն (kawaṙn)
- կաւարծաթ (kawarcatʿ)
- կաւափաղաղ (kawapʿałał)
- կաւեայ (kaweay)
- կաւեղէն (kawełēn)
- կաւիճ (kawič)
- հայկաւ (haykaw)
Descendants
- Armenian: կավ (kav)
- → Turkish: gav
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կաւ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կաւ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կաւ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy