կայթումն
Old Armenian
Etymology
կայթեմ (kaytʿem) + -ումն (-umn)
Noun
կայթումն • (kaytʿumn)
- clapping of hands; stamping; shouting, applause, cheers, acclamations; caper; clattering
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | կայթումն (kaytʿumn) | կայթմունք (kaytʿmunkʿ) | |
| genitive | կայթման (kaytʿman) | կայթմանց (kaytʿmancʿ) | |
| dative | կայթման (kaytʿman) | կայթմանց (kaytʿmancʿ) | |
| accusative | կայթումն (kaytʿumn) | կայթմունս (kaytʿmuns) | |
| ablative | կայթմանէ (kaytʿmanē) | կայթմանց (kaytʿmancʿ) | |
| instrumental | կայթմամբ (kaytʿmamb) | կայթմամբք (kaytʿmambkʿ) | |
| locative | կայթման (kaytʿman) | կայթմունս (kaytʿmuns) |
Synonyms
- կայթիւն (kaytʿiwn)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կայթումն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy