դոյն
Old Armenian
Etymology
From *դո- (*do-). For the ending see -էն (-ēn).
Pronoun
դոյն • (doyn)
- (demonstrative) that same (near the 2nd person)
Declension
pronominal
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | դոյն (doyn) | դոքին, դոյնք (dokʿin, doynkʿ) | |
genitive | դորին (dorin) | դոցին, դոցուն*, դոցունց* (docʿin, docʿun*, docʿuncʿ*) | |
dative | դմին (dmin) | դոցին, դոցուն*, դոցունց* (docʿin, docʿun*, docʿuncʿ*) | |
accusative | դոյն (doyn) | դոսին, դոյնս (dosin, doyns) | |
ablative | դմին (dmin) | դոցունց (docʿuncʿ) | |
instrumental | դովին, դովիմբ* (dovin, dovimb*) | դոքիմբք, դովիմբք* (dokʿimbkʿ, dovimbkʿ*) | |
locative | դմին (dmin) | դոսին, դոյնս (dosin, doyns) | |
*post-classical forms |
Synonyms
- այդ (ayd), դա (da)
Derived terms
- դոյնգունակ (doyngunak)
- դոյնչափ (doynčʿapʿ)
- դոյնպէս (doynpēs)
- դոյնօրինակ (doynōrinak)
Descendants
- Armenian: դույն (duyn)
See also
- սոյն (soyn), նոյն (noyn)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “դոյն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “դոյն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “դոյն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press