դիմեմ
Old Armenian
Etymology
From դէմ (dēm).
Verb
դիմեմ • (dimem)
- to run to, hasten to, fall upon
- Synonyms: յառաջ խաղամ (yaṙaǰ xałam), ընթանամ (əntʿanam), յարձակիմ (yarjakim)
- (often in the mediopassive) to resort to, have recourse to, apply
- Synonyms: ապաւինիմ (apawinim), յուսամ (yusam)
Conjugation
active
| infinitive | դիմել (dimel) | participle | դիմեցեալ, դիմեալ (dimecʿeal, dimeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | դիմեցուցանեմ (dimecʿucʿanem) | aorist stem | դիմեց- (dimecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիմեմ (dimem) | դիմես (dimes) | դիմէ (dimē) | դիմեմք (dimemkʿ) | դիմէք (dimēkʿ) | դիմեն (dimen) | |
| imperfect | դիմէի, դիմեի* (dimēi, dimei*) | դիմէիր, դիմեիր* (dimēir, dimeir*) | դիմէր (dimēr) | դիմէաք, դիմեաք* (dimēakʿ, dimeakʿ*) | դիմէիք, դիմեիք* (dimēikʿ, dimeikʿ*) | դիմէին, դիմեին* (dimēin, dimein*) | |
| aorist | դիմեցի (dimecʿi) | դիմեցեր (dimecʿer) | դիմեաց (dimeacʿ) | դիմեցաք (dimecʿakʿ) | դիմեցէք, դիմեցիք (dimecʿēkʿ, dimecʿikʿ) | դիմեցին (dimecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիմիցեմ (dimicʿem) | դիմիցես (dimicʿes) | դիմիցէ (dimicʿē) | դիմիցեմք (dimicʿemkʿ) | դիմիցէք (dimicʿēkʿ) | դիմիցեն (dimicʿen) | |
| aorist | դիմեցից (dimecʿicʿ) | դիմեսցես (dimescʿes) | դիմեսցէ (dimescʿē) | դիմեսցուք (dimescʿukʿ) | դիմեսջիք (dimesǰikʿ) | դիմեսցեն (dimescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | դիմեա՛ (dimeá) | — | — | դիմեցէ՛ք (dimecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | դիմեսջի՛ր (dimesǰír) | — | — | դիմեսջի՛ք (dimesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ դիմեր (mí dimer) | — | — | մի՛ դիմէք (mí dimēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | դիմել, դիմիլ* (dimel, dimil*) | participle | դիմեցեալ, դիմեալ (dimecʿeal, dimeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | դիմեցուցանեմ (dimecʿucʿanem) | aorist stem | դիմեց- (dimecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիմիմ (dimim) | դիմիս (dimis) | դիմի (dimi) | դիմիմք (dimimkʿ) | դիմիք (dimikʿ) | դիմին (dimin) | |
| imperfect | դիմէի (dimēi) | դիմէիր (dimēir) | դիմէր, դիմիւր (dimēr, dimiwr) | դիմէաք (dimēakʿ) | դիմէիք (dimēikʿ) | դիմէին (dimēin) | |
| aorist | դիմեցայ (dimecʿay) | դիմեցար (dimecʿar) | դիմեցաւ (dimecʿaw) | դիմեցաք (dimecʿakʿ) | դիմեցայք (dimecʿaykʿ) | դիմեցան (dimecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիմիցիմ (dimicʿim) | դիմիցիս (dimicʿis) | դիմիցի (dimicʿi) | դիմիցիմք (dimicʿimkʿ) | դիմիցիք (dimicʿikʿ) | դիմիցին (dimicʿin) | |
| aorist | դիմեցայց (dimecʿaycʿ) | դիմեսցիս (dimescʿis) | դիմեսցի (dimescʿi) | դիմեսցուք (dimescʿukʿ) | դիմեսջիք (dimesǰikʿ) | դիմեսցին (dimescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | դիմեա՛ց (dimeácʿ) | — | — | դիմեցարո՛ւք (dimecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | դիմեսջի՛ր (dimesǰír) | — | — | դիմեսջի՛ք (dimesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ դիմիր (mí dimir) | — | — | մի՛ դիմիք (mí dimikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: դիմել (dimel)
Further reading
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “դիմեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Łazarean, Ṙ. S. (2006), “դիմեմ”, in Grabari homanišneri baṙaran [Dictionary of Old Armenian Synonyms], Yerevan: University Press
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “դիմեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy